Eglise Notre-Dame à Sainte-Radegonde

Bouwperiodes: 11e eeuw, 12e eeuw

Met "Radegondiaanse plaats van aanbidding" bedoelen we elke plaats waar Sint-Radegonde het object is of was van een gekarakteriseerde cultus - deze plaats was slechts een deel van een heiligdom gewijd aan een andere heilige. In zo'n geval wordt de aanwezigheid van degene die daar vereerd wordt gematerialiseerd door een altaar, een reliekschrijn, een standbeeld, een glas-in-loodraam, enz.
Radegonde was een prinses wiens familie werd afgeslacht door Clotaire 1st, zoon van Clovis die haar gevangen nam voordat hij met haar trouwde, die tegen haar wil koningin van de Franken werd. Zo snel als ze kon, haastte ze zich om haar man te ontvluchten en het klooster binnen te gaan, waarmee ze afstand deed van haar koninklijke status. In Poitiers stichtte ze een klooster dat de naam Heilig Kruis kreeg toen ze van de Byzantijnse keizer een relikwie van het Ware Kruis ontving. . Ze behield een groot gezag tot haar dood in 587 in de regio, waarvan vele kerken aan haar zijn gewijd.
Dankzij het cartularium van de abdij van Saint-Etienne weten we dat de kerk al in de tweede helft van de 11e eeuw bestond, want tussen 1099 en 1107 deed de bisschop van Saintes, Ramnulfe, een schenking aan de abdij van Bathes in de kerk van Sainte-Radegonde na het opgeven door de seculiere heren van hun rechten op deze kerk. In 1128 kwam de nieuwe bisschop van Saintes, Guillaume, om de abt Aimar de schenking van deze kerk aan de abdij te bevestigen.
De Sint-Radegondekerk van romaanse oorsprong is in de loop der eeuwen ingrijpend veranderd. Dit gebouw dateert waarschijnlijk uit de 11e eeuw. De geëngageerde zuilen van de noordmuur zijn romaans, terwijl die van de zuidmuur duidelijk gotisch zijn en uit de 13e eeuw dateren. Het romaanse plan, een enkel schip uitgebreid met een platte chevet, werd aangevuld met een gotische kapel in het zuiden.
Het is vooral de 19e eeuw die zijn stempel op het monument heeft gedrukt: tijdens deze restauratieprojecten waren de neoromaanse en neogotische stijlen die voortkwamen uit de herontdekking van de middeleeuwen essentieel. Dit is het geval voor de kerk van Ste Radegonde: in 1895 verving een imposante klokkentoren-veranda een eenvoudig fronton, klokkentoren-muur, waar twee klokken over elkaar heen waren geplaatst (het herinnert aan de portiekklokkentorens van neo-middeleeuwse kerken St. Martial en St Ausone d'Angoulême, gebouwd door Paul Abadie fils); een ander wapenfeit van de 19e eeuw, het gebrandschilderde raam van Ste Radegonde, waarvan het vakmanschap is geïnspireerd op dat van de gebrandschilderde ramen uit de Middeleeuwen (decoratieve randen, representaties van het personage onder een architectonisch baldakijn, felle kleuren) vandaar de classificatie "Radegondisch gebedsruimte"