Kerk van Saint-Christophe in Léoville

In de tweede helft van de 12e eeuw werd een lang schip gebouwd, met een westgevel met blinde arcades en een platte apsis. In de 13e eeuw werd het westelijke portaal naar moderne smaak herbouwd en kreeg het schip zijn eerste geribbelde gewelven. In de 15e eeuw werd voor de romaanse gevel een veranda met klokkentoren gebouwd, geflankeerd door twee kleine kapellen; de drie traveeën van het schip worden verbreed door de aanleg van een noordbeuk; de twee schepen zijn gewelfd met kernkoppen. In 1872, na de vernietiging van de godsdienstoorlogen en de vervanging door een tilisplafond, werden de geribbelde gewelven hersteld in gips op latten. In de jaren 1996-1998 vond een restauratiecampagne plaats.

In de tweede helft van de 12e eeuw werd een lang schip (32 x 8 m) gebouwd, met een westgevel met blinde arcades en een platte chevet. In de 13e eeuw werd het westelijke portaal herbouwd en kreeg het schip misschien zijn eerste gewelven.
In de 15e eeuw werd voor het schip een gotische veranda met klokkentoren gebouwd, die de kerk met ongeveer vijf meter verlengde. De vloer met daarboven een spits is doorboord met twee traveeën, onderstreept door een koord. De basis vormt een marthex.
Aan weerszijden van dit gesloten portiek bevinden zich twee kleine kapellen met gewelven versierd met wapenschilden en reproducerende hoekconsoles gebeeldhouwd met groteske karakters.
De gevel uit de 12e eeuw wordt doorboord door een spitsboogvormig portaal. De bogen vallen op de 3 kapitelen van de toruskolommen.
De deur wordt geflankeerd door 2 blinde boogvormige traveeën met een zigzagband en diamanten punten. Rondom het portaal een inscriptie: "De Fransen erkennen het bestaan van het opperwezen en de onsterfelijkheid van de ziel".
In de 15e eeuw werd het schip naar het noorden verdubbeld. Deze gewelven werden vernietigd tijdens de godsdienstoorlogen en de geribbelde gewelven werden in 1872 vernieuwd.
De grote gebroken bogen die de 2 schepen scheiden van het schip vallen in penetratie op grote cilindrische palen. Op de zuidelijke muur ontvangt een groep van 3 kolommen versierd met groot blad de ribben van de gewelven. De zuidelijke zijmuur van het schip tot de chevet werd herbouwd met oude materialen, waarvan sommige gebeeldhouwde stenen.
De grote luifel met maaswerk wordt gevolgd door 3 romaanse ramen versierd met knuppels en diamanten punten.
Het koor met platte apsis wordt verlicht door een romaanse triplet met kleine zuilen en meerlobbige bogen. Het is een voorziening die we eerder buiten de kerken vinden.
Buiten hebben deze 3 ramen geen kolommen en zijn ze bekroond door een kroonlijst in de vorm van een fluitje op beugels en een grote halvemaanvormige opening.
In 1996-1998 bracht een restauratiecampagne muurschilderingen en een grafliteratuur aan het licht, een treffend portret van de dood.
Bijzonderheden om ook te zien: een zeer mooie stenen preekstoel en smeedijzeren balustrade uit de 19e eeuw evenals een olieverf op doek, "Kruisiging", uit het begin van de 19e eeuw.