Veringkanal

Het Veringkanaal loopt in noord-zuid richting en is aan de zuidkant verbonden met de Veringsluis. In korte tijd verbeterde hij Wilhelmsburg, dat toen nog weinig ontwikkeld was: steeds meer investeerders werden aangetrokken door het terrein bij de haven, zodat wat toen een plattelandsgemeenschap van Wilhelmsburg was, zich snel ontwikkelde tot een volkswijk . Als grens tussen de dampende haven op de achtergrond en de industriële gebouwen van het werkdistrict, vertelt het kanaal nog steeds dit verhaal - hoewel het tegenwoordig vooral bekend staat om zijn groene parkgebieden.

Als u op zoek bent naar een gezellige en wat minder bekende plek op het platteland, moet u het Vering-kanaal in Wilhelmsburg als uw volgende excursiebestemming beschouwen. Het bevaarbare, 1,6 km lange Vering-kanaal zorgde ervoor dat Wilhelmsburg zich in slechts twee decennia ontwikkelde tot een nieuwe stedelijke nederzetting aan de Elbe.

Het Vering-kanaal is een ongeveer 1,6 km lang bevaarbaar kanaal in Hamburg-Wilhelmsburg.
Het werd in 1894 gebouwd door de aannemers Carl en Hermann Vering als een privékanaal om de wijk Reiherstieg te ontwikkelen en loopt in noord-zuid richting.
Aan de zuidkant is het verbonden met de Reiherstieg, een zijarm van de Elbe, via de Veringschleuse en het Outer Vering-kanaal.
Oorspronkelijk was er in het noorden ook een verbinding met het Ernst-Augustkanaal.
Tijdens de aanleg van het kanaal kunnen oudere afwateringssloten (weer) en natuurlijke waterlopen zoals b.v. Zo werd de voormalige monding van de Stillhorner Elbe opgenomen en werd tegelijkertijd de omgeving opgehoogd om deze overstromingsbestendig te maken.
Parallel aan het kanaal werden de Veringstraße in het oosten en de Industriestrae in het westen aangelegd als toegangswegen aan de landzijde voor de nieuw op te richten industriële bedrijven.(Bron: Wikipedia)