St. Michaelis "Michel"

Sankt Michaelis is een bakstenen, barok centraal gebouw met een monumentale westtoren. Het is een reconstructie van het gebouw uit 1762/86 en is de jongste van de vijf belangrijkste kerken van Hamburg en met 2.500 zitplaatsen ook de grootste. Het kerkinterieur heeft een kruisvormige plattegrond van 44 meter breed, 52 meter lang en 27 meter hoog. De marmeren preekstoel vormt het middelpunt van de kamer.

Door de bliksem getroffen in 1750 brandde de eerste kerk af en in 1751 werd de eerste steen voor de tweede Michel gelegd. Deze werd op 19 oktober 1762 ingewijd met het oratorium Kom nog eens, Heer, voor de menigte van duizenden in Israël (TWV 02:12) van Georg Philipp Telemann. Pas in 1786 werd dit nieuwe gebouw voltooid met de bouw van de toren naar een ontwerp van Johann Leonhard Prey en Ernst Georg Sonnin. De toren was volledig van hout gemaakt en bekleed met koper.

In 1802 gebruikte Johann Friedrich Benzenberg de toren met succes voor druppelexperimenten om de rotatie van de aarde aan te tonen, bijna 50 jaar vóór Léon Foucault met zijn beroemde slingerexperiment.

Op 3 juli 1906 vloog de toren tijdens soldeerwerkzaamheden aan de dakconstructie in brand en brandde volledig af. Ook het schip brandde tot de grond toe af.

In 1912 werd de Michel opnieuw ingehuldigd.

Bron:
de.wikipedia.org/wiki/Hauptkirche_Sankt_Michaelis_%28Hamburg%29

De Michel en het uitkijkplatform zijn een bezoek waard.
Bij mooi weer heb je vanaf het uitkijkplatform een fantastisch uitzicht over Hamburg.
De toegangsprijs is gerechtvaardigd.

Het bronzen Maarten Luther-monument is te vinden in de richting van het toegangsportaal aan de westzijde van de kerk. De beeldhouwer Otto Lessing (Düsseldorf 1846 - Berlijn 1912) ontwierp het beeld in 1912.