Wilhelminen-Brücke

Iedereen die ooit in de Bardo is geweest, het enorme museum net buiten Tunis, zal ze nooit vergeten: tientallen Romeinse mozaïeken en zelfs meer. Stenen pracht en glorie, goden en guirlandes, wild en Medusa-hoofden op alle vier, zes of acht hoeken ziet het overweldigd oog op de vloeren tapijten gemaakt van duizenden glanzende stenen over vele vierkante meters, ontstaan in een tijd dat nomaden elders op zijn best voor bescherming en geknoopte profiteert van schapen en geiten haar.

Ook nu nog maakt een tapijt het leven mooier, vaak zelfs elegant. In zekere zin is men verheven. En voor de deur rolt men er een (in het rood) uit voor hooggeplaatste staatsgasten, ook voor filmsterren, zodat ze zich onderscheiden van het gewone volk.

Nu wordt in de haven van Hamburg een "Red Stone Oriental Carpet" uitgerold, een vernieuwing van de eerste. Net als zijn voorganger uit 2005, die de zeer late opening van de Elbphilharmonie moest uitnodigen, heeft ook deze een speciale reden. Ook gemaakt door Frank Raendchen, verwijst het naar een ander evenement: de Hamburg Körber Foundation wordt 60 jaar. Niet genoeg: er ontstond een soort triade. Op weg naar de Elbphilharmonie leidt dit tapijt ook naar het hoofdkantoor van deze belangrijke culturele instelling en tegelijkertijd langs de grote tapijtmagazijnen.

steinerner-orientteppich.de

Het tapijt ziet er heel echt uit, maar het is gemaakt van marmer. Frank Raendchen heeft samen met vrijwillige helpers meer dan 1,5 ton marmergranulaat in kleine monsters gelegd en verzegeld.

Verbinding tussen Speicherstadt en haven.