Volkspark Alt-Marl

Het Volkspark Alt-Marl staat als geen andere groene ruimte in de stad voor de snelle stedelijke ontwikkeling veroorzaakt door mijnbouw, beginnend in het midden van de 19e eeuw en de daarmee gepaard gaande omwentelingen in recentere tijden met het verlaten van de steenkoolwinning in Duitsland. In de jaren 1920 toonden de effecten van industrialisatie - en in Marl voornamelijk mijnbouw - de behoefte aan "openbaar welzijn" door middel van mogelijkheden voor gezonde recreatie voor mijnwerkers in de kolonie of Brassert-mijn en de bredere burgerij. Door de snelle groei van de bevolking leek het de toenmalige burgemeester van het "Amt Marl" noodzakelijk om een "promenade" aan te leggen. Zo ontstond het Volkspark in een klein dal aan de Weierbach. Er waren al kleine, bijna natuurlijke "reservoirs" voor de waterhuishouding van de graanmolen. Tegenwoordig maakt het deel uit van het Mergelmuseum en wordt het van het Volkspark afgesneden door het in de jaren zestig aangelegde buitenbad "Guido - Heiland-Bad".
Gemodelleerd naar een Engels landschapsparkHet ontwerpidee van het park komt overeen met het model van een Engels landschapspark met een "curved eight" als padgedeelte, een kleine promenade en een afwisseling van solitaire bomen, open plekken en dichtere groenstructuren. Door het park stroomt de Weierbach. De bron ligt op minder dan twee kilometer afstand. Het watervolume is klein. Tot dan toe werd het structurele raamwerk gevormd door de Gründerzeit-ontwikkeling aan de Ophoffstraße, de noordoostelijke grens van het park. In het noorden ligt het oudste deel van het woongebied van Marl, het gebied van de Hochstrasse/Loestrasse met de kerk van St. George, de oudste kerk in het hele gebied.
Volières en concertschelpNa de Tweede Wereldoorlog en de daaropvolgende enorme bevolkingsgroei en de explosieve groei van de chemische en mijnbouwindustrie werden de faciliteiten van het park aangevuld. Aan de promenade werd een volière voor kleine dieren en vogels gebouwd, die tot de millenniumwisseling werd onderhouden door een groep vrienden, de Stadtgartenverein, maar daarna om financiële en personele redenen werd verlaten. Eind jaren vijftig werd een kleine "concertschelp" opgericht, die nog steeds wordt gebruikt voor kleine evenementen.
Stadion gebouwd na de Tweede WereldoorlogGrenzend aan het zuiden werd tegelijkertijd het Volksparkstadion voor voetbalclub Alt-Marl gebouwd. Met staande tribunes biedt het stadion plaats aan ongeveer 10.000 bezoekers. Het stadion bevat ook twee oefenterreinen. In de loop van de versterkingspactregelgeving is uit kostenoverwegingen van het gebruik afgezien. Het clubhuis wordt momenteel tijdelijk gebruikt als woonruimte voor vluchtelingen.
Verloren in aantrekkingskrachtTegenwoordig dient het Volkspark vooral bewoners uit de wijk Alt-Marl als plek om te ontspannen. Met de realisatie van de speeltuin enkele jaren geleden in het nieuwbouwgebied in het westen, komen gezinnen weer vaker naar het park. Een nieuwe ondersteuningsvereniging zorgt voor het onderhoud van deelgebieden. Door de afnemende aantrekkelijkheid en verminderde vertier heeft het park veel van zijn aantrekkingskracht verloren. Het is de locatie voor het Volksparkfest, het grootste evenement met zo'n 30.000 bezoekers in Marl.