Park des Wandels

De kolenmijn Westerholt was een steenkoolmijn in het gebied van de stadsgrenzen van het gelijknamige Herten-Westerholt tot Gelsenkirchen-Hassel, waarbij schacht 1 precies op de grens stond, schacht 2 in Hassel en schacht 3 in Westerholt. Bij de ontmanteling in 2008 was de mijn de laatste producerende mijn in de stad Gelsenkirchen.

Vervolgens is vanaf 2016 het braakliggende terrein groen geworden, dat in 2020 is opgeleverd op enkele ontbrekende toevoegingen na. Als "Park of Change", onder de werktitel "District Park Hassel" of het mooist onder de nieuwe naam "Glückaufpark Hassel" (verschillende spellingen, waaronder "Glückauf-Park" of "Glückauf Park"), wacht een heuvelachtig landschap op de bezoekers vandaag, die wordt doorkruist door verharde paden en die kan worden gebruikt door fietsers en wandelaars.Er is een klein meertje in het midden. Bankjes aan de kust zorgen voor een beetje rust met uitzicht op het water. Dit wordt voor een deel opgevangen uit het regenwater van de site en levert als retentiebekken een kleine bijdrage aan de bescherming tegen overstromingen in de stad. In het westelijke deel nodigt een hoge heuvel uit om de zigzagpaden te beklimmen en het park van bovenaf te bekijken. Niet alleen vanaf daar is de grote slibstortplaats Oberscholven met zijn twee windturbines te zien, de hoogste residupunt in het Ruhrgebied. Het onderscheidt zich van veel locaties in het park achter de Hasselhuizen als je naar het westen kijkt. Bij deze uitkijkheuvel komt een skaterpark. Delen van het park in het zuidelijke gebied zijn weer in gebruik voor landbouw, een klein stukje is bebost. […]

Mooi klein park met vers verharde paden. Helaas duurt het waarschijnlijk tientallen jaren voordat je daar een schaduwplek vindt.
Er moeten eerst bomen geplant worden...