Haus Bavier (mittelalterlicher Adelssitz)

"House Bavier (in oude bronnen ook Buer, Buir of Buyr) was een middeleeuwse adellijke zetel in de vorm van een laaglandkasteel in Erkrath. Het huis wordt beschouwd als de kern van Erkrath.
Naamgeving: Het huis heeft in de loop der jaren verschillende namen gehad. In de 12e eeuw verschijnt het voor het eerst als Erkerode (de uitgang -rode geeft een boerderij op ontgonnen land aan). Daarna in de 14e en vroege 15e eeuw als Schletzgut of Schletthausen naar de toenmalige eigenaren, de heren van Schletz (Sletz). Toen het huis in 1515 aan de heren van Buer kwam, noemden ze het naar hun naam, i. H. naar hun voormalige hoofdkantoor Burg Buer in Gelsenkirchen-Buer. Tegen het einde van de 16e eeuw "vertaalde" de familie hun naam echter in het Hoogduits naar Bawyr, Bavier, Baur of Bauer, zodat Haus Buer Haus Bavier werd. Deze naam is tot op de dag van vandaag bewaard gebleven en is b.v. B. in een straatnaam in Erkrath (Bavierstrasse)."

Verhaal:
"Vanwege de ligging in een voormalig watergebied, wordt aangenomen dat het complex vroeger werd versterkt door een gracht. Het huis verschijnt voor het eerst als een Frankisch adellijk hof in Erkerode in 1147. In 1189 verschijnt het als een waterburcht en ridderzetel van Daniël de Erkerode.In 1221 wordt een Konrad von Erkrath (Erkerohde) genoemd.Zijn moeder was een zuster van de edelman Heinrich von Denn (Danne).In 1367 verschijnt het huis als zetel van een ridder van Schönrath.
Het huis is in eerste instantie vernoemd naar de eigenaren eind 14e/begin 15e eeuw, de familie Schletz. Diedrich Sletz verschijnt in 1405 in een vetebrief van de Kalkumse vete. Nadat Dietrich von Bottlenberg, bekend als Kessel, het huis in 1461 kocht maar kinderloos stierf, verkochten de erfgenamen van Kessel het huis in 1515 aan Hermann von Buer, die het op zijn beurt doorgaf aan zijn nakomelingen. Het huis bleef van 1515 tot 1736 in handen van de familie von Buer, die het omdoopte tot Haus Buer. Na verloop van tijd heerste de spelling Haus Bavier in het gebied van Erkrath.
Eigenaars na de familie von Buer waren onder meer de baronnen Schall von Bell en von Beveren, schoonzonen van Anna Elisabeth von Bodelschwingh (na 1738), die getrouwd was met Hermann Sigismund von Buer. In 1752 kocht kamerheer en privaatraadslid Jakob Tillmann von Koch het huis. In december 1783 werd Baron Leopold Pelagius Alohsius von Beroldingen beëdigd in het Huis van Bavier, en in november 1787 Ferdinand Baron von Sparr zu Greiffenberg. De laatste aristocratische eigenaren van de families von Reiner en von Capitolo lieten het huis in 1804 veilen. De veiling werd op 12 juni 1804 aangekondigd in het wekelijkse Düsseldorfse journaal. Op 3 juli 1804 kreeg de burger Wilhelm Nothen het contract voor 20.550 Reichstaler toegewezen. De koper heeft het pand verdeeld. Het Bavier-huis en ongeveer 50 hectare van het landgoed gingen naar Thomas Struncksberg voor 6.907 Reichstaler en 21 3/4 Stüber, die het Bavier-huis op 21 maart 1806 aan Wilhelm Schallbroich verkochten voor 13.000 Reichstaler. Zijn dochter Sibilla bracht het huis in het huwelijk met Wilhelm Heinrich Lüngen. Zijn familie is sindsdien eigenaar van het huis en de grond."

"Na de eeuwwisseling werd het huis, dat puur voor landbouw werd gebruikt, verhuurd aan Julius Kotthaus en vanaf oktober 1953 aan Otto von Danwitz. Het huis werd tot begin jaren zestig voor landbouw gebruikt. Daarna moest het wijken tot stedelijke ontwikkeling in Erkrath.Het werd afgebroken.In 1962 (aan de Gerberstrasse, Bavierstrasse en Bahnstrasse) woongebouwen en diverse winkels.
In 1992 schonk de lokale geschiedenisvereniging Erkrath Ercroder Jonges een gedenkteken, de zogenaamde Bavierstein. De steen, die uit het huis kwam, werd voorzien van bronzen beeld- en schrijfpanelen en kreeg zijn definitieve plaats op de noordoostelijke hoek van de Bavierstrasse."
de.wikipedia.org/wiki/Haus_Bavier