Volmolen

De Volmolen was een onderdeel van de Vaalser lakenindustrie. Door de ligging van de molen aan de Geul was er veel water beschikbaar om te kunnen vollen, het vervilten van wol. Zo’n grote hoeveelheid water was er niet in de omgeving van Vaals. Vollen verbetert de kwaliteit van geweven wollen stof. De stof wordt in grote eiken kuipen gelegd, die zijn gevuld met een mengsel van volaarde (een soort klei), lijnzaadolie, ranzige boter, urine en water. Stampers, aangedreven door de waterkracht van de Geul, drukken de stof plat. Veertien uur later zijn de wollen lakens viltig, ruwer en sterker geworden. De voor het vollen benodigde urine en ranzige boter loosde men na gebruik in de Geul. Niet vreemd dus, dat de Volmolen buiten de dorpskern van Epen is gebouwd!
Rond 1780 is de Volmolen omgebouwd tot graanmolen. Het graan dat er vandaag de dag door vrijwillige molenaars gemalen wordt, komt van natuurakkers en gaat naar een biologische veehouderij. Het complex ligt tussen de Geul en een gegraven molentak. In de molentak wordt water opgestuwd om het verval van het water bij het waterrad te vergroten. De gebouwen, een molenhuis en een boerderij met aangebouwde schuren, staan om een binnenplaats.

Prachtige binnenplaats met een eigen waterrad