St. Michael-Kirche

Samen met Michaelkirchplatz, na het verwijderen van de voormalige grensstrook, is de katholieke Sint-Michielskerk opnieuw het stedelijke centrum dat van veraf zichtbaar is, zoals het was gepland met het Luisenstadt-complex.

Het koor en het transept werden in de Tweede Wereldoorlog tot aan de omringende muren verwoest en vanaf 1948 vereenvoudigd herbouwd en in gebruik genomen als kerk.

In 1984-87 werd in het voormalige schip een parochiezaal gebouwd. Grote delen van de Sint-Michielskerk zijn vandaag de dag alleen nog als ruïne bewaard gebleven. Binnen worden overblijfselen van de originele meubels bewaard en tentoongesteld.

De Sint-Michielskerk, gebouwd tussen 1851 en 1856, is de op twee na oudste rooms-katholieke kerk in Berlijn die na de Reformatie is gebouwd. Michaelskirche werd gedeeltelijk verwoest tijdens de Tweede Wereldoorlog en werd daarna niet volledig herbouwd. De kerk staat in de wijk Mitte in de historische Luisenstadt op de grens tussen de wijken Mitte en Kreuzberg. Het wordt beschouwd als een briljante uitvoering van de ronde boogstijl die typerend is voor Karl Friedrich Schinkel door zijn student August Soller. Het gebouw is een historisch monument.
Wikipedia

Biedt een prachtig uitzicht vanuit het engelenbassin