Grotto

Het was gesloten toen ik langskwam, maar ziet er cool uit?

Toen het in 1739 door William Kent werd gebouwd, was de Grotto een vrijstaand gebouw met een interieur versierd met mozaïeken en een uiterlijk dat leek op de Hermitage, die Kent zo'n acht jaar eerder in de westelijke tuin had gebouwd. Binnen een paar jaar werd de grot aan beide zijden net ten zuiden geflankeerd door kleine rotondes, de ene versierd met schelpen en de andere met kiezelstenen, en keek uit op een cirkelvormige vijver die van de rest van de rivier de Alder was gescheiden. Detail van de onderstaande gravure uit 1753, door George Bickham, geeft een idee van hoe de grot er in zijn eerste vorm uitzag, gezien vanaf het zuidelijke uiteinde van de rivier de Alder.
Binnen in de Grot, in een nis aan de achterkant van de centrale kamer, staat een standbeeld van Venus dat oprijst uit haar bad, en onder haar stroomt het water in een paar bassins voordat het onder de vloer verdwijnt en uitmondt in de rivier. Dit ontwerp heeft overeenkomsten met de grot in Stourhead, waarvan de centrale kamer ook een standbeeld en plassen water herbergt en uitkijkt vanuit een ruwe gewelfde ingang op het meer daar.
De Survey onderstreept de overeenkomsten van de Grotto met zowel de pausengrot in zijn villa in Twickenham als de Hermitage in Richmond in plattegrond, hoogte en decoratie. In de jaren 1740-43 werd de Grot versierd, geglazuurd, veranderd en beplant, maar in 1752 was het gebied achter en ernaast gevuld en ingedeeld zodat het een ondergronds gebouw werd. In de jaren 1780 werd er nog meer aarde rond en bovenop het gebouw toegevoegd en werd tufsteen aangebracht op het interieur en exterieur om een ruwer, meer grotachtig uiterlijk te geven. De onderstaande foto van de grot, gerestaureerd in 2010-2011 door de National Trust, weerspiegelt deze verandering in het uiterlijk van het gebouw.
faculteit.bsc.edu/jtatter/grotto.html

Bij Stowe kun je een 18e-eeuwse grot en grot ontdekken die zich op een Werelderfgoedlocatie van klasse I bevindt. De grot werd in de jaren 1730 ontworpen door William Kent en heeft een neoklassieke uitstraling. Het werd later in de achttiende eeuw gerestyled met tufsteen en rotswerk om een rustieke, ondergrondse uitstraling te geven, zoals destijds de mode was.

Lord Cobham, wiens familienaam toevallig Temple was, beschouwde vrijheid en tirannie als de twee belangrijkste thema's die zijn opvattingen over de hedendaagse politiek weerspiegelden. Als gevolg hiervan zijn er overal op het landgoed tempels te vinden. In de jaren 1730 huurde hij William Kent, de landschapskunstenaar, in om de grot aan de kop van de Serpentine River te ontwerpen. Daarin kijkt een standbeeld van Venus uit over water dat in een bassin stroomt en vervolgens in de rivier, zoals in vroege Romeinse grotten. De voltooide grot werd vervolgens gebruikt als bankethuis voor lichte versnaperingen en amusement. Binnen een paar jaar werd de Grot aan beide kanten net ten zuiden geflankeerd door kleine rotondes, de ene versierd met schelpen en de andere met kiezelstenen. Helaas zijn deze er nu niet meer. Tegenwoordig is de grot open voor bezoekers om te inspecteren, maar er zijn nog steeds restauratiewerkzaamheden nodig aan de binnenkant van het dak, waar rotsen zijn losgeraakt en gevallen.

Bron: Osborne.house