Basaltsteinbruch am Weilberg

Steengroeve Krassenstein

Als laatste steengroeve in het Siebengebirge werd de basaltwinning op de Weilberg in 1949 gesloten

De Weilberg is een van de vele overblijfselen van het Siebengebirge uit de tijd van de vulkanen die zo'n 30 miljoen jaar geleden (tertiair) het landschap vormden. In die tijd begon de vulkanische activiteit met een enorme asregen. Binnenin de aarde was een enorme magmafocus die uitbarstingen had veroorzaakt in verschillende schoorstenen en spleten. Door deze uitbarstingsplaatsen werd los materiaal explosief naar het aardoppervlak geslingerd. Dit werd afgezet op het aardoppervlak en verhard tot tufsteen. Lava drong de zich vormende trachytufflaag binnen en kleurde de tufsteen rood bij de contactzone. Dit is vandaag de dag nog duidelijk te zien. De lava stolde tot zeshoekige basaltkolommen, vaak tot slanke kolommen. Later drong vloeibaar basalt in één doorgang weer door de oude tufsteenlaag en vormde aan de bovenzijde een "basalttulp". In de loop van de tijd heeft de vernietigende kracht van de natuur de zachte tufsteenlaag uitgehold door erosie, verwering en erosie. De harde basaltlagen weerstonden deze krachten en zijn daarom tegenwoordig zo dicht bij de oppervlakte dat ze werden ontgonnen.
Er zijn drie grote groepen vulkanisch gesteente in het Siebengebirge:
1. Trachiet (bijv. Drachenfels, Lohrberg) - gebruikt bij de bouw van de Dom van Keulen
2. Latite (bijv. Stenzelberg, Wolkenburg) - gebruikt voor barokke bouwdecoratie
3. Basalt (bijv. Weilberg, Ölberg, Petersberg) - gebruik b.v. B. voor kustversterking of als grind voor de aanleg van wegen en spoorwegenIn de 19e en vroege 20e eeuw werd basalt gewonnen op de Weilberg, zoals op veel andere plaatsen in het Siebengebirge. De arbeiders zwoegden tien uur om de waardevolle steen met de hand te winnen met hamers, koevoeten, ijzeren wiggen of steenvorken. Het was vooral gevaarlijk voor de arbeiders, die aan een touw naar de ontploffingsplaats werden neergelaten. Het gewonnen gesteente werd getransporteerd naar de nabijgelegen steenbreekinstallatie. De arbeiders laadden het gedolven gesteente in wagens en brachten het naar de vallei. Vanaf 1889 werd voor het transport een smalspoor aangelegd, dat naar het Rijndal leidde naar het laadpunt van de schepen. In het weekend bracht ze de dagjesmensen met personenvervoer naar het Siebengebirge.
Basalt was en is erg populair voor de aanleg van wegen, paden en spoorwegen, maar ook voor oever- en dijkversterkingen (ook in Nederland!). Deze steengroeveactiviteit, die eindigde in 1942, biedt de bezoeker een fantastische inkijk in lang vervlogen tijden. Informatieborden geven de bezoeker belangrijke informatie over de ontstaansgeschiedenis van het vulkanische landschap en de Weilberg, maar ook over de geschiedenis van de steengroeven.