Stenzelberg

De Stenzelberg heeft zijn aantrekkelijkheid behouden, zelfs nadat de steengroeven zijn beëindigd. Sinds 1931 zijn er geen stenen meer gedolven. Vanwege het schilderachtige rotslandschap is de Stenzelberg nog steeds een populaire bestemming voor vele wandelingen. Daarnaast biedt de 287 meter hoge top leefgebied voor dieren als gladde slangen en muurhagedissen. Om deze reden wordt het vrij gehouden van struik- en boomgroei.

De Stenzelberg (oorspronkelijk: Steintelberg) is een 287 meter hoge berg in het Siebengebirge. Het ligt ten zuidwesten van het Königswinter-district Heisterbacherrott in de buurt van het Heisterbach-klooster.
Geologisch gezien is de Stenzelberg een bronkam gemaakt van het vulkanisch gesteente latit, waarbij het opstijgende magma niet het aardoppervlak bereikte, maar vast kwam te zitten in de omringende tufsteen. De zachtere tufsteen werd later verwijderd door erosie en de hardere laiet blootgelegd.
De Stenzelberg wordt sinds de 11e eeuw gebruikt als steengroeve voor kwartslatiet. De steen werd gebruikt voor de provoostkerk in Oberpleis, de Nikolauskapelle in Heisterbacherrott en de Bonn Minster, en later ook voor de kerken in Nieder-, Oberdollendorf en Asbach. Tot de andere gebouwen in Stenzelberger Latit behoort het Heisterbacher Hof in Königswinter.
De exploitatie van de groeve eindigde in 1931. Na de sluiting van de groeven ontwikkelde zich op de Stenzelberg een karakteristiek landschap, dat de bijzondere flora en fauna van een droge biotoop biedt.

Rondom de Stenzelberg ligt een goed begaanbaar pad dat is beveiligd met houten leuningen.