Gedenksteen van een soldaat

Niet ver hiervandaan stierf op 28 mei 1945, 41 dagen voor het einde van de oorlog, de 33-jarige luitenant in het reservaat, Horst Königer.Als kind was ik hier vaak met mijn vader.
Hij vertelde me ook het een en ander over deze soldaat.
Helaas was mijn interesse in dergelijke incidenten toen ik een kind was niet zo sterk dat ik me alles kon herinneren.
Een paar details, die ik hier om redenen niet wil publiceren, zijn nog heel goed onthouden.Mijn vader, die stage liep bij een timmerman en begrafenisondernemer in Gladenbach, hielp nog steeds met het doodskisten van de gesneuvelde soldaten.
Het lichaam werd begraven op de begraafplaats in Sinkershausen en later overgebracht naar Delmenhorst, het huis van Horst Königer.Enige tijd later werd deze steen ter nagedachtenis opgericht.
Intussen is deze passage helaas steeds meer vergeten.
Beetje bij beetje proberen dichte braamstruiken een mantel van vergetelheid over hen te bedekken.
Ik denk ook dat bijna niemand van de ouderen in Gladenbach of omgeving dit werk kent.
Zonhongerige kinderwagens die een paar meter voor het pad op de bank uitrusten, weten niets van de gebeurtenissen die hier hebben plaatsgevonden en de gedenksteen die erachter is verborgen.
Slechts een klein voetpad, als je het al kunt opmerken, leidt naar deze grote oude boom, die op zijn beurt een paar stevige stormen heeft doorstaan terwijl hij de bomen rondom heeft gekapt.
Ik vind het een heel bijzondere plek.
Een punt waarmee ik nu ook verbonden ben door de verhalen van mijn vader.
Ik wou dat ik toen beter had geluisterd, zodat ik wat er toen gebeurde kon doorgeven aan de generaties van vandaag.Maar iemand lijkt het souvenir nog steeds omhoog te houden en zet daar af en toe een schaaltje neer.Moge deze steen ook vele toekomstige generaties herinneren aan deze ramp.
Dan zou de dood van deze soldaat niet geheel voor niets zijn geweest.