Sculptures de Couples Assis

Er is een sculptuur in Port Vell in Barcelona dat in 1998 is gemaakt door de kunstenaar Lautaro Díaz Silva. Silva komt uit Valparaíso, Chili, maar woont momenteel in Berlijn, Duitsland. Zijn eerste graad was aan de Valparaíso School of Fine Arts in Chili. Later verhuisde hij naar Warschau, Polen en studeerde in de persoonlijke studio van Gustaw Zemla. Vervolgens studeerde hij in 1982 af aan de Faculteit Beeldhouwkunst in Barcelona.

Naast zijn sculpturen is schilderen zijn belangrijkste medium. Zijn schilderijen kunnen worden geclassificeerd als abstract expressionisme, meer specifiek lyrische abstractie, met invloeden van kubisme en surrealisme. Silva verwerkt gebogen lijnen, organische vormen met een infusie van kleur. Zijn grootste bron van invloed komt van abstract expressionistische schilders die zijn werk in het begin van de 20e eeuw produceerden Arshile Gorky, de vader van het abstract expressionisme, had een grote invloed op zijn stijl. In zijn sculpturen beeldt Silva zijn menselijke figuren meestal af als geamputeerden, vanwege zijn liefde voor archeologie. Zijn meest recente kunsttentoonstelling was in 2012 in Barcelona, ​​maar hij heeft ze over de hele wereld gehad, waaronder Berlijn, Chili, Polen en Duitsland.


naamloos-1Het beeld in Port Vell heet La Parella, wat in het Engels "het paar" betekent. Het beeld stelt een man en een vrouw voor die naast elkaar zitten en beide geen armen hebben. Ze kijken naar de haven. De benen van de man zijn tegen elkaar en dan de voeten gekruist. De benen van de vrouw zijn ook bij elkaar, maar haar voeten wijzen naar beneden, waardoor ze bijna in een staart veranderen, alsof ze een zeemeermin is. De armen van de vrouw zijn gescheiden bij het schouderblad, terwijl de man een foto heeft van zijn overgebleven linkerschouderblad. Het hoofd van de vrouw, dat kleiner lijkt dan dat van de man, steekt met samengeknepen lippen uit, terwijl de linkerkant van het lichaam van de man buigt.

naamloos tegen de vrouw. Hij kijkt half naar haar en half in de verte, terwijl de vrouw stijf kijkt. Zijn blik is naar voren gericht; alsof ze wenst dat de man er niet was, omdat het ongemakkelijk is. Beide lichamen staan ​​in een hoek van 90 graden. Hun benen en torso's zijn verhoudingsgewijs groter dan hun hoofd.

Gevormd door twee zeer gestileerde bronzen stukken, gekleurd met een groene patina, het werk van Lautaro Díaz Silva, geplaatst in 1998 in Moll de la Fusta, dat symbool staat voor de oude geliefden die kijken naar de eeuwige wateren van de zee.
Als curiositeit staat er op de promenade van Palma de Mallorca nog een sculptuur met dezelfde titel, het werk van Pere Pavia.