Gutshaus Ramin

Het idyllische landhuis Ramin wordt omgeven door een romantisch landhuispark. Midden in de natuur dient het historische gebouw nu als culturele ontmoetingsplaats voor Duits-Poolse uitwisseling in het grensgebied.

Het dorp behoorde ooit toe aan de uitstekende Pommerse familie von Ramin, wier vertegenwoordigers vele landgoederen ten westen van Szczecin bezaten. Land (onder meer ontvangen voor deelname aan de kruistochten) werd in de loop van de tijd verdeeld onder verschillende familieleden. Een van de beroemdste takken van de Pommerse von Ramins was de lijn van bouwers en eigenaren van het paleis in Stolec.
In Ramin bezat de familie een grote boerderij, waarna halverwege de 18e eeuw een representatieve woning werd gebouwd. De eenvoudige vorm van het twee verdiepingen tellende paleis, bedekt met een mansardedak versierd met ramen in de vorm van ossenogen, sloot prachtig aan bij het omliggende park van 7 hectare.
De terrasvormige landvorm, oude bomen en een kunstmatig meer met een eiland in het midden zijn tot in onze tijd bewaard gebleven. De huidige eigenaar van het pand, de heer Edward Orlowski, is al jaren gefascineerd door deze plek. Hij onderzoekt voortdurend de geschiedenis van het landgoed en verzamelt oude foto's en ansichtkaarten. Helaas is het archief van de familie vanwege historische onrust niet bewaard gebleven.
Halverwege de negentiende eeuw verkocht de familie hun bezittingen en verhuisde naar grote stedelijke centra. De laatste eigenaar van het landgoed had 5 dochters en vandaag de dag zijn er ongeveer 150 directe nakomelingen van Ramin. Sommigen van hen komen uit de diepten van Duitsland, uit Frankrijk om de voorouderlijke zetel te bezoeken.
Aan het einde van de 19e eeuw nam scheikundige professor Walter Semmler het landgoed van zijn ouders over. Hij sloopte enkele oude boerderijgebouwen, zette nieuwe op en introduceerde een stoommachine die de mechanisatie van het werk vergemakkelijkte. Er werd voornamelijk tabak geproduceerd, wat in het tijdperk van de Grote Depressie van 1929 de ruïne van de boerderij bleek te zijn. Professor Semmler ging failliet en depressief, hij pleegde zelfmoord. Zijn graf bevindt zich op het kerkhof.
In de jaren dertig werd het landgoed in delen verdeeld, werden er huizen op de percelen gebouwd en werden op deze manier voorbereide percelen toegekend aan nieuwe kolonisten die zich in Pommeren vestigden als onderdeel van de interne kolonisatie van Pruisen.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd een deel van het paleis door brand verwoest. Na de wederopbouw, in 1942, werd het gebouw overgedragen aan de poviatorganisatie Hitlerjugend om er een opleidingscentrum in te richten. Het paleis heette toen Haus Mallon – ter ere van de 14-jarige held van de groep. Decoratieve, houten panneaux aan het plafond in de hal, versierd met afbeeldingen van de vaandels van Pommerse regimenten, komen uit deze periode.