Torhaus

Het poortsysteem

De toegangspoort tot het complex bevond zich op de westelijke steile helling. Dankzij de opgravingen van het toenmalige Provinciaal Museum van Trier onder leiding van Wolfgang Dehn in de jaren dertig konden de poort en de aangrenzende muurgebieden worden onderzocht. Het was een tweevleugelige poort van 6 meter breed. De poort, door de centrale palen gescheiden in twee doorgangen van 2,5 meter breed, had een uitgang en een ingang. Tijdens de opgravingen waren de voetafdrukken van de poortpalen en de zijpalen die de muren ondersteunden duidelijk zichtbaar. De houten palen die in de gaten waren verzonken, zaten vastgeklemd. De extra grote, dikke middenstijl van de poort ondersteunt de theorie dat de doorgang bedekt was met een houten kantelen. De iets naar achteren geplaatste kantelen en de uitstekende muurhoeken definiëren het poortgebouw als een kennelachtige poort. Dit architectonische kenmerk betekende dat de aanvallende vijand van drie kanten tegelijk kon worden bevochten. Dit was des te belangrijker omdat de poort uiteraard een van de meest kwetsbare punten in het fort was. Een laag grind bedekte de grond en het pad dat de helling opliep naar het interieur van het kasteel. Deze bodembedekker zorgde ook bij nat weer voor doorgang. Buiten de poort leidde de toegangsweg waarschijnlijk evenwijdig aan de vestingmuur in noordelijke richting naar de heuvelrug. De zijwandflanken zijn uitgevoerd als een vernageld houten frame met steenvulling (murus gallicus-techniek). Rechts, onder de poort, zie je de ingestorte stenen van de oorspronkelijke buitenmuur, die het zogenaamde buitenburchtgebied in het zuiden van het fort omsluit. Het gebied, begrensd met complexe technologie in de Murus Gallicus-stijl, wordt als ongunstig beschouwd voor bewoning. De vraag naar de betekenis ervan voor het fort is nog onduidelijk. De voormuur is mogelijk gebruikt om watervoerende gaten te beveiligen om het fort te bevoorraden. Of de buitenmuur behoorde tot een fase waarin het complex ooit groter was voordat de oppervlakte enigszins werd verkleind en de bovenste vestingmuur, die gemakkelijker te verdedigen was, werd gebouwd. Bron: Tekstinformatiebord - Dr. T Fritsch, Terrex gGmbH

Het hele complex van de oude Kelten is gewoon indrukwekkend

Poort van de Keltische ringmuur (Hunnenring)