Der „Looiketel“

Aan de oevers van de Eems waren de veersteiger en het bushokje voor de veerboot. Na 1945 installeerde Fischer Goldsweer een "Looiketel" (Lohe-, Gerbkessel) om het onderhoud van zijn netten te impregneren en een mast om de netten te drogen. Om de tien dagen moesten de netten worden ondergedompeld in de in de ketel verwarmde looivloeistof (catteschu) om te voorkomen dat ze gaan rotten. Er hing bijna altijd een onmiskenbare geur van vis, rook en teer in de lucht. Ook Fischer Meyer en Veerbootmeester Kroon (1934-1965) voelden zich aangetrokken tot het vissen op de Eems. Kroon zat vaak voor zijn bushokje en maakte de vangst klaar voor consumptie. De huidige “Looiketel” werd herbouwd op basis van een Ditzum-model.