ontsmettingscentrum

DOORBRAAKMet het begin van de industrialisatie migreerden honderdduizenden mensen van het platteland naar de stad. Kleine boeren, landarbeiders en ambachtslieden die zijn vrijgelaten, zoeken een betere toekomst in de industriële centra. Maar voor velen betekent het nieuwe begin vaak alleen nieuwe uitbuiting en ellende: lage lonen met 12 tot 14 uur werk per dag, kinderarbeid, armoede en ziekte.Dramatische veranderingsprocessen zijn het gevolg: verstedelijking, proletarisering, bevolkingsexplosie. In Berlijn groeit de bevolking van 419.000 inwoners (1850) naar 2.071.000 (1910). Wonen en woonruimte worden schaars.In de Luisenstadt in Kreuzberg zijn de levensomstandigheden bijzonder precair. Woonkamers vervullen veel functies tegelijk en worden ook onderverhuurd aan zogenaamde 'sleeper boys' om de huur te kunnen betalen. De slaapplaats is vooral wijdverbreid onder de lagere sociale klassen, gezinnen met veel kinderen of alleenstaande vrouwen met kinderen.Bron: bord ter plaatse

Eerste stedelijk infectiecentrum naar ontwerp van Hertmann Blankenstein (1885/186).