Wachthuisje naar het paard

Apparatuur en materialen voor de bescherming tegen overstromingen werden hier opgeslagen.

Het platte kleireliëf toont een naakte jongeman die in lichte contrapposto frontaal tegenover de toeschouwer staat. Zijn hoofd is naar links gedraaid en is alleen zichtbaar in strikt profiel. De jongeman is alleen gekleed in een jas die om zijn schouders wordt gewikkeld en in kronkelige plooien opzij valt. Met zijn linkerelleboog steunt hij op de rug van een paard dat rustig achter hem staat. De rechterhand houdt een lauwerkrans vast in een iets verlaagde positie. Het paard, dat ongeveer even groot is, is strikt van opzij weergegeven, met het hoofd iets naar het beeld gedraaid. Er verschijnt slechts een klein beetje plastisch. Zijn linkervoorvoet is omhoog om te lopen, zijn staart zit tussen zijn achterpoten. Hoewel het paard duidelijk een hoofdstel draagt, houdt de jongeman het niet vast. De afbeelding verwijst naar de voorstelling op paneel 55 in d'Hancarville's "Collection of Etruscan, Greek and Roman Antiquities from the Cabinet of the Hon. W. Hamilton, Naples, Paris 1766/67, Tom 1. Op dit paneel zie je in Op de linkerhelft bevindt zich het graf van een krijger met offerfiguren. Dit krijgersgraf bestaat uit een platte basis met een meanderornament waarboven, omringd door Ionische zuilen, een picturale voorstelling van de krijger met zijn paard staat. Het geheel is bekroond door een driehoekige gevel met acroteres.Dit Cavaceppi-reliëf diende vervolgens als sjabloon voor de Dessauer beeldhouwer Johann Christian Erhrlich, een leerling van Cavaceppi, voor de uitvoering van een zandstenen reliëf op het "Wachhaus zum Pferde".
Bron: st.museum-digital.de/index.php?t=objekt&oges=51080

“Het nuttige met het mooie” was het motto van prins Franz van Anhalt-Dessau.
Het landschapsontwerp dat onder zijn regering samen met zijn vriend Friedrich Wilhelm von Erdmannsdorff tot stand kwam, omvatte niet alleen kastelen, parken en tuinen, maar ook bescherming tegen overstromingen aan de Elbe en de Mulde.
Ook de tussen 1770 en 1800 gebouwde walwachtershuizen zijn in het landschapsontwerp opgenomen.
Tegenwoordig zijn ze de pareltjes op de fiets- en wandelpaden van het tuinenrijk Dessau-Wörlitz, dat op de Werelderfgoedlijst staat.

(Bron: Wikipedia)