Labyrinth in Neumarks Garten

De Wörlitz-tuin werd aangelegd onder Leopold III. Friedrich Franz, Prins en Hertog van Anhalt-Dessau (Prins Franz) in de jaren 1769 tot 1813, d.w.z. in het tijdperk van de Verlichting.

Waarom doe ik dit, wat is mijn zorg?
Mijn moderne interpretatie van het labyrint, maar gebaseerd op de beschrijvingen van August von Rode, wil erop wijzen dat diep in de grond verborgen kronkelende paden, bruggen en gangen niet zomaar een amusement- en avonturenpark zijn, maar dat er een diepe boodschap is in dit deel, die kunnen worden ontdekt als we ernaar streven om dit te doen. Als we wandelen, kunnen we fysiek bewegen en het aantal gewandelde kilometers registreren.
Maar we kunnen ook bij elke stap leren: we leren planten en dieren te identificeren, we kunnen de ecologische verbindingen van een bijzondere biotoop verkennen, in Wörlitzer Park begrijpen we de verbinding tussen geschiedenis en cultuur. Het leven is te kort om aan de oppervlakte te blijven. Sapere aude, durft te denken en te herkennen. Daarom leidde je pad je naar mijn beschrijving van het Wörlitzer Park.

Het labyrint maakt deel uit van de tuin van Neumark. Dit deel van de tuin is aangelegd door een van de twee grote tuinmannen van het park, Johann Christian Neumark (Schoch was de andere). In de tuin van Neumark bevindt zich ook een labyrint dat de verkeerde manieren van leven symboliseert, het Rousseau-eiland, dat doet denken aan de beroemde filosoof en schrijver van de Verlichting, het Rose-eiland en het Eisenhart-eiland.
Bron: de.wikipedia.org/wiki/W%C3%B6rlitzer_Park