Certosa di Pavia

Suggestieve plek. Het is verboden te fietsen. Fiets met de hand.

Een hoeksteen van de Italiaanse Renaissance-architectuur. Het is de moeite waard om het Naviglio-fietspad te verlaten om dit prachtige monumentale complex te bezoeken.

De Certosa di Pavia is een klooster en complex in Lombardije, Noord-Italië, gelegen nabij een klein stadje met dezelfde naam in de provincie Pavia, 8 km ten noorden van Pavia. Het werd gebouwd in 1396–1495 en bevond zich ooit aan de grens van een groot jachtpark van de familie Visconti uit Milaan, waarvan vandaag de dag nog slechts verspreide delen over zijn. Het is een van de grootste kloosters van Italië.
Certosa is de Italiaanse naam voor een huis van de kloosterorde van kartuizers, gesticht door St. Bruno in 1044 in Grande Chartreuse. Hoewel de kartuizers in hun vroege eeuwen bekend stonden om hun afzondering, ascese en de eenvoud van hun architectuur, staat de Certosa bekend om de uitbundigheid van zijn architectuur, zowel in de gotische als de renaissancestijl, en om zijn verzameling kunstwerken die bijzonder representatief zijn. van de regio. Gian Galeazzo Visconti, erfelijke heer en eerste hertog van Milaan, gaf de bouw van de Certosa opdracht aan de architect Marco Solari, opende de werken en legde de eerste steen op 27 augustus 1396, zoals vastgelegd door een bas-reliëf op de gevel. De locatie werd strategisch gekozen halverwege Milaan en Pavia, de tweede stad van het hertogdom, waar de hertog zijn hof hield, aan het einde van het Viscontipark, dat de Certosa verbond met het kasteel van Pavia. De kerk, het laatste gebouw van het complex dat gebouwd moest worden, zou het familiemausoleum van de Visconti worden. Het werd ontworpen als een groots bouwwerk met een schip en twee zijbeuken, een type dat ongebruikelijk was voor de kartuizerorde. Het schip, in gotische stijl, werd voltooid in 1465.
Sinds de oprichting had de Renaissance zich echter over Italië verspreid en de rest van het gebouw werd gebouwd volgens de nieuwe stijl, opnieuw ontworpen door Giovanni Solari, voortgezet door zijn zoon Guiniforte Solari, en inclusief enkele nieuwe kloostergangen. Solari werd als directeur van de werken gevolgd door Giovanni Antonio Amadeo (1481–1499). De kerk werd ingewijd op 3 mei 1497. Het onderste deel van de gevel werd pas in 1507 voltooid.
Het bouwcontract verplichtte de monniken om een deel van de opbrengst van de gronden die ten goede kwamen aan het klooster te gebruiken om het gebouw verder te verbeteren. Bijgevolg omvat de Certosa een enorme collectie kunstwerken uit alle eeuwen, van de 15e tot de 18e.
In 1782 werden de kartuizers verdreven door keizer Jozef II van Oostenrijk, en werden ze in Certosa opgevolgd door de cisterciënzers in 1784 en vervolgens door de karmelieten in 1789. In 1810 werd het klooster gesloten totdat de kartuizers het in 1843 opnieuw verwierven. In 1866 het werd uitgeroepen tot Nationaal Monument en in beslag genomen door de Italiaanse staat, hoewel er tot 1880 enkele benedictijnen woonden. De monniken die momenteel in het klooster wonen, zijn cisterciënzers die er in de jaren zestig tot het klooster werden toegelaten. Het is zeer indrukwekkend om dit ongelooflijke monument op elk moment te bezoeken, en het bezoek is gratis. Aan het einde passeer je de winkel en ik raad je aan om de beroemde alcoholische drank te kopen, gemaakt door de monniken.