St. Gereon

St. Gereon is een uitstekend voorbeeld van laatantieke en hoogmiddeleeuwse architectuur. Het bepalende element van het gebouw is een gewelfd laatantiek ovaal gebouw, dat in het begin van de 13e eeuw werd 'getransformeerd' in de vorm van een tienhoek (decagon) met elk vier antieke schelphoorns in het noorden en het zuiden; Dit op deze wijze verkregen laatromaanse middengebouw is uniek in zijn soort ten noorden van de Alpen. Het gecentraliseerde ribgewelf dat de kamer afsluit en die in vier verdiepingen is verdeeld, kan worden beschouwd als de grootste koepelconstructie uit die tijd (1227). Het bereikt een hoogte van 34,55 meter aan de top en heeft een diameter van 21 meter of 16,90 meter. De ramen in de bovenste muurzone, gegroepeerd als maaswerk, volgen vroeggotische modellen uit Frankrijk.
Ten westen van de centrale kamer bevindt zich de gotische vestibule, waarin de laatantieke narthex voortleeft. Ten oosten van de tienhoek, boven de crypte, bevindt zich het uit twee traveeën bestaande lange koor met het koorvierkant, dat grenst aan de twee oostelijke torens en de apsis. Het Staufiaanse verdiepingskoor, dat van buitenaf rijkelijk is vormgegeven, heeft zeven arcades met drie ramen.
De drie onderste verdiepingen van de torens eindigen met de top van de apsis, gevolgd door nog twee met valse ramen en een vijfde verdieping met twee royale dubbele arcaderamen. De torendaken zijn rijkelijk gevouwen. De torens zelf hebben een nauwe visuele relatie met de Decagon, wat het unieke karakter van de basiliek benadrukt, zelfs als je er vanaf een afstand naar kijkt.
Bron: Wikipedia

Tiptop....prachtig gebouw
bezienswaardig