Mijn partner en ik wilden als huwelijksreis iets speciaals doen. Cocktails drinken op een ligstoel op een paradijselijk strand was niet spannend genoeg voor ons; een trektocht maken tussen de hoogste bergtoppen op aarde, dat wel!

Waar je ook kijkt, Nepal staat altijd bovenaan de lijst van landen met de meest indrukwekkende trekkingroutes ter wereld. Er zijn maar weinig plaatsen waar je door tropische regenwouden kunt wandelen terwijl je omhoog kijkt naar kolossale bergtoppen zoals de Mount Everest en het Annapurna-massief. De buitengewone diversiteit van de landschappen van Nepal, in combinatie met de fascinerende rijkdom aan culturen, etniciteiten en religies van de mensen die deze regio bewonen, waren voor ons reden genoeg om voor dit land te kiezen.

Natuurlijk is er een breed scala aan trektochten in de Nepalese Himalaya, variërend in lengte, moeilijkheidsgraad en locatie. Wij kozen voor het Annapurna Conservation Area, het grootste beschermde gebied in Nepal. Hier vind je hoogtes variërend van 1.000 tot 8.000 meter, wat zich vertaalt in een verbazingwekkende verscheidenheid aan klimaten, landschappen, flora en fauna. Zoals de naam al doet vermoeden, is dit het Annapurna-massief, de thuisbasis van Annapurna I (de tiende hoogste berg ter wereld) en van andere bergen met toppen van 7000 meter en hoger. Onder hen is Machhapuchhre, niet alleen bekend vanwege zijn prachtige vissenstaartvorm, maar ook omdat het een heilige berg is die nog nooit door iemand is beklommen.

Toen we een specifieke route moesten kiezen, besloten we een van de meest iconische routes te combineren met een onbekendere route. De eerste is het Annapurna Base Camp, vaak kortweg "ABC" genoemd, en de tweede is de Mardi Himal. Beide nemen je mee naar de basiskampen die liggen op een hoogte van meer dan 4000, vanwaar klimmers vertrekken om de toppen te veroveren.

Naast adembenemende vergezichten lopen deze routes door weelderige jungles vol bijzondere vogels, dichte bamboe- en rododendronbossen, torenhoge watervallen en gletsjervalleien. Onderweg ontdek je ook tempels, hangbruggen en eindeloze trappen die kleine bergdorpjes met elkaar verbinden. In deze dorpjes vind je verschillende guesthouses waar aan het eind van de dag een warm diner en een bed op je wachten. Dankzij deze guesthouses hoef je geen tent of kookgerei mee te nemen. De prijs van accommodatie en maaltijden is erg laag en je rug zal je dankbaar zijn voor het dragen van een lichtere rugzak.

In deze Collectie presenteer ik de gecombineerde route van deze twee tochten, verdeeld in tien etappes. Natuurlijk kun je de route naar wens aanpassen en in minder of meer dagen doen. Er zijn geen grote technische uitdagingen onderweg, behalve enkele onbeschutte stukken of stukken die bedekt kunnen zijn met ijs en sneeuw, afhankelijk van de maand van het jaar. Houd er rekening mee dat vanaf 2500 meter elke wandelaar last kan krijgen van hoogteziekte. Verdiep je in de symptomen, hydrateer jezelf goed, neem de tijd om te acclimatiseren en luister vooral naar je lichaam. Als je je onwel voelt, kun je het beste snel afdalen. Ik zou deze route niet aanraden voor mensen die last hebben van hoogtevrees, omdat je verschillende lange hangbruggen moet oversteken en smalle paden met steile hellingen aan weerszijden tegenkomt.

De lente en de herfst zijn de beste seizoenen om deze wandeling te maken. De temperaturen zijn milder en de lucht is meestal helder. April en oktober zijn de populairste maanden, omdat de omstandigheden dan over het algemeen het beste zijn. Daardoor zijn er ook veel meer wandelaars op de paden. In de winter zijn de temperaturen erg laag en in de zomer maken de moessonregens de trekking bijna onmogelijk. Ik heb deze trektocht in mei gemaakt en hoewel het 's middags vaak regende, waren de ochtenden helder en de paden erg rustig.

Op grotere hoogte daalt de temperatuur 's nachts drastisch, ongeacht het seizoen. Neem warme kleren, een regenjack en, als je het extra gewicht niet erg vindt, een slaapzak mee - het is een luxe die je zult waarderen. Je zult waarschijnlijk sneeuw en ijs tegenkomen als je de basiskampen nadert, dus je hebt misschien wandelstokken en stijgijzers nodig. Je hebt ook een waterfilter of waterzuiveringstabletten nodig. Je hoeft niet meerdere flessen mee te nemen, want er zijn verschillende bronnen en watervallen, maar je moet het water wel zuiveren voordat je het drinkt. Er zijn geen geldautomaten, dus neem zoveel contant geld mee als je nodig hebt.

Het startpunt van de Mardi Himal trekking is het dorp Kande. Je kunt hier met de bus of taxi vanuit Pokhara in ongeveer een uur komen. Deze eerste route eindigt in Landruk, vanwaar het pad naar het Annapurna Base Camp begint. De route eindigt bij het jeepstation net na het oversteken van de Jinu Dhanda hangbrug. De jeeps brengen je in ongeveer twee uur terug naar Pokhara.

Het uitzicht op de Nepalese Himalaya met zijn besneeuwde toppen boven weelderige tropische bossen en eindeloze trappen die lachende lokale bewoners, dappere ezels en uitgeputte trekkers naar het dak van de wereld brengen, staat voor altijd in mijn geheugen gegrift. Ik hoop dat ook jij je droom zal waarmaken om deze ongelooflijke paden te betreden.