15 Gedenksteine zu Unfällen im Elmsteiner Wald (+ 5 Gedenkstein-Touren)

"Op 23 januari 1964 kapten Walter Fuchs en zijn collega bomen boven de Speyerbrunner Weiher bij Heinrichental aan de Schacher. Terwijl Walter Fuchs bezig was met het snoeien van een gevelde boom, begon zijn collega met het vellen van een andere boom. Deze viel zo ongelukkig dat Walter dodelijk getroffen werd door de takken van de kruin van de vallende boom. Walter Fuchs liet een vrouw en drie zonen achter.”
Bron (letterlijk geciteerd): uit een artikel van Fridolin Heintz in het "Elmsteiner Heimatschrift" (nummer 21; editie 2013; pagina 25); elmsteiner-heimatschrift.deDe gedenksteen bevindt zich onder de noordwestelijke lange zijde van een open plek en is zeer moeilijk te vinden:
Als je vanaf de (oude) jagerskooi schuin naar links over het weiland kijkt op deze open plek, zie je aan de tegenoverliggende (noordwest) lange zijde van de open plek een sterk gekromde den (richting de open plek). Rechts van deze kromme den leidt een kleine strook ongeveer 50 m naar beneden in een bosgedeelte. Direct achter de gedenksteen staat een opvallend gebogen boom (ziet eruit als een driehoek).
Om het vinden van de gedenksteen te vergemakkelijken, heb ik een rood waarschuwingsvest aan een boom erachter gehangen, die je vanaf de open plek kunt zien (weliswaar erg klein). - De open plek is ook heel goed te bereiken met de MTB!De goudgele letters op de gedenksteen zijn helaas verweerd, maar de gravures (kruis, naam, dag van het ongeval) zijn nog te zien.
Rust zacht, Walter Fuchs!Helaas zijn de KOMOOT-coördinaten voor dit hoogtepunt slechts van beperkt nut. Daarom heb ik mijn zoektocht ook beschreven met foto-ondertiteling: zie onze wandeling op 15 april 2023: komoot.de/tour/1081770556

Deze grote gedenksteen ziet er prachtig verzorgd uit. Er staat zelfs een klein stenen voetstuk voor de natuurlijke rots en het schrift is prachtig goudgeel geschilderd. Het is gelegen waar de bosbouwroute "Ochsenweg" voor de tweede keer het kleine "Ochsenpfad" kruist (vanuit het zuiden).
Martina Lorie (1950 - 1977) kreeg hier een dodelijk ongeval en het gebeurde als volgt:"Op 4 januari 1977 gleed een bosdienstauto - bezet door bosbeheerder Günther Aull, boswachter Helmut Götz, boswachter Martina Lorie (née Henschel) en haar man - uit op de ijskoude Ochsenweg en viel ongeveer 90 meter in de buurt van de Jagdhauser Dell den helling naar beneden.
Martina Lorie stierf daarbij; Boswachter Helmut Götz [= aparte gedenksteen boven Elmstein-Appenthal] liep blijvende schade op, wat leidde tot zijn voortijdige beëindiging van de dienst en zijn waarschijnlijk vroege dood.”
Bron (letterlijk geciteerd): uit een artikel van Fridolin Heintz in het “Elmsteiner Heimatschrift” (nummer 21; editie 2013; pagina 25); elmsteiner-heimatschrift.deRust zacht Martina Lorie!

Deze gedenksteen staat NIET op een wandelpad, maar direct aan de landweg L504 (Waldleiningen/Weidenthal - Elmstein) naast een enkele lariks - aan de kant van de Legelbach.
Het is opgedragen aan de twee (toen 14-jarige) bomslachtoffers Otto Haag en Kurt Schubert [geboren in 1926 of 1927], die hier op 31 augustus 1941 stierven toen ze bezig waren met een Engelse bom of als een tijdzekering van deze bom die in de nacht van 29/30 was. Augustus, die als een blindganger was gedropt, explodeerde.
"Voordat het ongeval gebeurde, maakten talloze mensen uit Elmstein, waaronder een groep wandelaars uit Lambrecht die op weg waren naar het Nibelungenhaus, van de gelegenheid gebruik om zich te verbazen over deze eerste echte Engelse bom. Er zat ook een jongetje op de bom die zijn moeder vertelde dat de bom erg warm is.
De twee jongens die bij het ongeval omkwamen, kregen een gemeenschappelijk graf, dat later werd geannuleerd door extra begraafplaatsen voor de ouders te kopen. De begrafenis vond plaats […] met grote deelname van de bevolking.”
Bron (gedeeltelijk letterlijk geciteerd): "Elmsteiner Heimatschrift", uitgave december 2002 (p. 15/16); elmsteiner-heimatschrift.de

Een stenen kruis met een verzorgd opschrift en daarnaast een eenvoudige zitting zonder rugleuning. Beide liggen vrij hoog boven het brede bospad en zijn te bereiken via een nauwelijks herkenbaar pad.
Rust zacht Konrad Zimmermann!"Hier, in de Steinrossel, zo genoemd door de bevolking vanwege de vele [gedenk]stenen [voor bosongevallen], kreeg Konrad Zimmermann, geboren in Iggelbach in 1818, een ongeluk in 1852. Hij was houthakker en vader van 4 kinderen.
De bij het ongeval omgekomen bosarbeider was getrouwd met Margarete Münch in Elmstein en betrok daar ook een appartement. Bekenden uit de familie – ooggetuigen zijn er natuurlijk niet meer – beweerden dat Konrad Zimmermann de boom niet omzag of met een bijl omhakte, maar hem samen met de kluit opgroef, velde en dodelijk werd geraakt door de kruin van de boom. de boom. Een van zijn nakomelingen, Eugen Riesbeck, die inmiddels ook is overleden, heeft altijd beweerd dat zijn betovergrootvader de boom op deze manier heeft gekapt. Deze methode om bomen te kappen was overgenomen door de Fransen, die aan het einde van de 18e en het begin van de 19e eeuw de heren van de Pfalz waren.
Eigenlijk is alleen dit dodelijke ongeval in het gebied van Elmstein uit de 19e eeuw bekend. De reden waarom deze is voorzien van een herdenkingskruis kan wellicht worden toegeschreven aan welwillende collega's of de talrijke nabestaanden. Er zijn zeker veel meer ongelukken gebeurd in de omgeving van Elmstein. [...] In die tijd eiste niet alleen het transport van hout over land, maar ook het gevaarlijke driften op grote schaal zijn tol.”
Bron (letterlijk geciteerd) uit een artikel van Fridolin Heintz in het "Elmsteiner Heimatschrift" (nummer 21; editie 2013; pagina's 23 - 26); elmsteiner-heimatschrift.de

De Iggelbach bosarbeider Reinhart Melzer kreeg op dit punt een ongeluk tijdens het rodelen op hout. Ondanks waarschuwingen van zijn collega's, die het grote risico van sleeën op de hardgevroren helling inzagen en hem adviseerden niet te werken, laadde Melzer, die overigens doofstom was en daarom altijd een beetje achterdochtig, zijn slee vol. Toen het personeel hem probeerde tegen te houden, duwde hij ze terug. Een van hen viel bijna onder de slee die al naar beneden raasde. Het voertuig werd al snel zo snel dat Melzer, die vooraan zat en de slee bestuurde, niet meer kon remmen. Toen de slee over de heidestruiken sprong, viel hij onder de vallende lading hout en brak zijn rug. Forstwart Mayer bracht hem van de plaats van het ongeval naar Speyerbrunn en verder naar het ziekenhuis van Neustadt, waar hij op dezelfde dag stierf. Deze details zijn ontleend aan de handgeschreven notities van de leraar Klara Grünenwald, die les gaf in Speyerbrunn en vervolgens in Elmstein. Ze tekende ook de gedenksteen.
De eenvoudige inscriptie op de steen luidt:
Plaats ongeval RM op 23. XI. 1918

"Op 29 december 1925 droeg de ongehuwde Elise Fuchs de lunch van haar broers het bos in. Ze hebben bomen gekapt bij Ehscheid. Elise Fuchs was niet voorzichtig en rende in het valgebied van een boom die haar broers net hadden geveld, waarvan de takken haar dodelijk troffen.”
Bron (letterlijk geciteerd) uit een artikel van Fridolin Heintz in het "Elmsteiner Heimatschrift" (nummer 21, uitgave 2013; pagina 24) elmsteiner-heimatschrift.deHet grote stenen kruis dat is opgericht ter nagedachtenis aan Elise Fuchs ziet er goed verzorgd uit. Het ligt iets verhoogd boven het brede bospad en is te bereiken via een kleine stenen trap. - Rust zacht, Elise Fuchs!

De gedenksteen (bereikbaar via enkele treden) herdenkt districtsboswachter Andreas Stumpf, die hier op 23 maart 1942 (bij het plukken van sparrenappels) uit een boom viel en kort daarna aan zijn ernstige verwondingen overleed.
Rust zacht Andreas Stumpf!
Bron: pwv-elmstein.de.tl/Gedenkstein-Andreas-Stumpf.htm

Deze prachtig onderhouden gedenksteen uit de tijd van de Tweede Wereldoorlog met de ongebruikelijke vermelding "autoslachtoffers" ligt direct aan de districtsweg K 38 (Elmstein - Schwarzsohl).
“Paul Niechziol, een buitenlandse arbeider waarschijnlijk uit Polen, werkte als voerman, waarschijnlijk bij de houtzagerij Egelhofer in Helmbach. Tijdens de houtverwijdering door het Legelbachtal op 18 mei 1942 raakte hij met het motorvoertuig van de hellende weg en kreeg een dodelijk ongeval.”
Bron (letterlijk geciteerd): uit een artikel van Fridolin Heintz in het “Elmsteiner Heimatschrift” (nummer 21; editie 2013; pagina 24); elmsteiner-heimatschrift.deRust zacht Paul Niechziol!

De gedenksteen ligt direct aan een pad van de "Naturfreundeweg" en is prachtig onderhouden.“Op 4 mei 1950 was de houthakker Adam Kropp aan het werk in het bos bij de Wolfsgrube [Elmstein-Schwabenbach]. Hij probeerde een overhangend gedeelte te verwijderen dat in een andere boom was blijven steken. Hij werd dodelijk geraakt door de vallende overhang. Adam Kropp, geboren op 24 juni 1890, stierf kort voordat hij 60 was bij een ongeval. Hij liet een vrouw en 5 kinderen na, een zoon was al omgekomen in de Tweede Wereldoorlog.” - Rust zacht, Adam Kropp!
Bron (letterlijk geciteerd) uit een artikel van Fridolin Heintz onder het kopje "Stenen getuigen van gevaarlijk boswerk" op pagina 25 in het "Elmsteiner Heimatschrift" (nummer 21; editie 2013); elmsteiner-heimatschrift.de

“Aan het begin van het Breitenbachtal geeft een plaquette aan de linkerkant van de vallei op een rotswand de geschatte locatie van het Hard Grün-ongeluk aan. Op de plaats van het ongeval is een houten kruis in de ruimte [links] erboven geplaatst. Op 17 juli 2000 werd de [...] boswachter Harald Grün [née. 26 november 1964] sparren in dit gebied. Eén raakte verstrikt in de aangrenzende bomen. Harald Grün knipte een logge beuk onder de hangende boom uit. De hangende boom kwam plotseling los en duwde Greens hoofd op een boomstronk. Harald Grün werd onmiddellijk gedood door het gewicht van de boom.”
Bron (letterlijk geciteerd) uit een artikel van Fridolin Heintz in het “Elmsteiner Heimatschrift” (nummer 21; editie 2013; pagina 26); elmsteiner-heimatschrift.deDe plaquette en het kruis zien er goed onderhouden uit; Voor beide staan meestal bloemen of rouwboeketten. Het houten kruis is niet altijd zichtbaar (soms omgevallen?).
Rust zacht, Harald Grün!

De gedenksteen staat direct aan het brede pad op de heuvelrug van de Bierenberg."Op de 13e. april 1956] Houtmaker Alwin Burgdörfer [geb. 19 september 1937] uit Iggelbach dodelijk gewond door een vallende boom terwijl hij aan het werk was.” Hij was pas 18 jaar oud. - Rust in vrede!
Bron (letterlijk geciteerd) uit een artikel van Fridolin Heintz in het “Elmsteiner Heimatschrift” (nummer 21; editie 2013; pagina 25); elmsteiner-heimatschrift.de
Opmerking (drukfout): In het tijdschrift wordt "14 april 1956" genoemd als de dag van het ongeval. Op de steen staat echter "13 april 1956".

Zoals ik van de lokale bevolking hoorde, kreeg een jonge man hier op 13 juli 1970 een ongeval met een motorfiets - in een scherpe bocht op de K 21-districtsweg. Familieleden wonen nog steeds in Elmstein-Schafhof.
Rust zacht, Martin Waltz!

De gedenksteen is helaas moeilijk te zien vanaf het (bos)pad:
De brede, maar vrij vlakke gedenksteen staat op ca. 80 m hoogte aan de rechterkant van de helling (als je van de weg Johanniskreuz - Speyerbrunn komt).
Aan de andere kant van het bospad staat een kleine beuk, bijna naar de grond gebogen. In deze richting (d.w.z. tot aan de straat) ziet u de landweg naar Speyerbrunn (als de bomen niet zo zwaar bebladerd zijn)."Jakob Bissinger uit Speyerbrunn en zijn collega werkten op 29 december 1954 in het bosdepartement 'am Schwarzen Eck', behorend tot het bosbeheerkantoor Johanniskreuz, aan een windscherm. bomen. Bij het afzagen van de wortelschijf schoot de stam omhoog en raakte Bissinger Jakob, die ernstig gewond raakte. Zijn jonge collega wist zich met een snelle sprong te redden.
Jakob Bissinger werd de heuvel af naar de landweg gebracht naar een vrachtwagen, die hem naar het ziekenhuis in Neustadt bracht. Hij stierf daar kort daarna. Jakob Bissinger [*1902; +1954] liet een vrouw en 6 kinderen achter.”
Bron (letterlijk geciteerd): uit een artikel van wijlen Fridolin Heintz in het "Elmsteiner Heimatschrift" (editie 2013, nummer 21, pagina 25)Een bewijs van het absoluut gevaarlijke boswerk uit het verleden, toen de arbeiders niet over de beschermingsmiddelen beschikten die ze nu hebben! – Rust zacht, Jakob Bissinger!Als de KOMOOT-gegevens niet voldoende zijn voor het zoeken, heb ik mijn zeer korte zoektocht hier gedocumenteerd: komoot.de/tour/1136847537

LET OP: Deze gedenksteen bevindt zich in een scherpe, verwarrende bocht naar links - aan de linkerkant van de K 38 districtsweg richting Elmstein! De Legelbach stroomt aan de rechterkant. (Eigenlijk is het alleen goed te zien in de richting van Schwarzsohl - Elmstein!)Hier kreeg op 21 maart 1936 een jong stel een auto-ongeluk, waarbij de jonge Hilda Mitsch om het leven kwam. Beide inzittenden kwamen uit Ludwigshafen/Mannheim.
(Dit werd mij gemeld door een inwoner van Elmstein, die dit door zijn moeder te horen kreeg toen hij jong was.)

"Nik. hch. Kerbeck (04/16/1915 - 11/12/1977) uit [Elmstein voorstad] Harzofen was een gepensioneerde politieagent, kreeg een hartaanval tijdens het hakken van hout. Helmut Weitzel zette de steen." - Rust in vrede!
Bron (letterlijk geciteerd): naturfreunde-lambrecht.de/activities/heimatkunde