Trappen of stappen langs het WESTFRONT '14 - '18

Bedankt CANADEZEN voor jullie moed en volharding !
Om deze plaats, die in het begin van de oorlog relatief rustig was werd op 02 juni 1916 felle strijd geleverd tussen Duitsers en Canadezen. De Duitsers hadden de strategisch belangrijke heuvel kunnen veroveren. Heuveltoppen waren zeer belangrijke locaties omdat zij een zicht gaven over het terrein. Op 13 juni werd deze heuveltop na felle strijd terug heroverd door de Canadezen. Deze heuveltop bleef van dan in bezit van de Canadezen. Het loopgravencomplex werd verbeterd verder uitgebouwd met ondergrondse constructies.
Als je deze locatie bezoekt doe je best waterdicht schoeisel aan.
Zeker doen is de onderaardse gang op de site.
Aan het einde van het loopgravenstelsel heb je een mooi uitzicht op de stad Ieper. Als op dit punt staat besef je hoe belangrijk heuveltoppen waren in de frontlijn.
Vergeet niet de nabij gelegen begraafplaats te bezoeken = rond het Cross of Sacrifice liggen de graven van de eerst gesneuvelden (= frontbegraafplaats).

Lijssenthoek Military Cemetery is de indrukwekkende getuige van meer dan vier jaar oorlogsgeweld. Van 1915 tot 1920 was op het gehucht Lijssenthoek het grootste evacuatiehospitaal van de Ieperboog gevestigd. Vandaag weerspiegelt de begraafplaats de Grote Oorlog. Het bezoekerscentrum vertelt het verhaal van deze unieke site.Bezoekerscentrum Lijssenthoek foto genomen door Michaël Depestele

Het verhaal van Remy Siding, een groep evacuatiehospitalen die geschiedenis schreef, zowel op militair als op medisch vlak.Het verhaal van Lijssenthoek Military Cemetery, grootste hospitaalbegraafplaats, 10 784 graven, 30 nationaliteiten.De tijdslijn, met een grafiek van de begraafplaats, geplaatst in de context van de Grote Oorlog, van de events en non-events in de Ieperboog, Poperinge en Lijssenthoek.infopaneel Remy Siding
Zoek in de databank naar een naam, een regiment, een bataljon. Vind de exacte locatie van een grafsteen. Doorblader de dagboeken van de hospitalen. Bekijk de slideshows, de schenkingen en archeologische objecten. Voel de sfeer van het komen en gaan der treinen.Bron: lijssenthoek.be/nl/pagina/160/bezoekerscentrum.html

‘ComingWorldRememberMe’ was het beeldende kunstproject binnen GoneWest, het culturele programma van de Provincie West-Vlaanderen voor de herdenking van WOI. Het project werd uitgewerkt door vzw kunst en Koen Vanmechelen.Gedurende de vijf herdenkingsjaren, van 2014 tot en met 2018, werden workshops en belevingsateliers georganiseerd met als doel 600.000 beelden uit klei te maken. Elk beeldje staat voor één van de slachtoffers die tijdens WOI het leven lieten in België. 150.000 individuele participanten maakten een of meerdere beeldjes. De opbrengst ging naar goede doelen in Afrika. De 600.000 beeldjes werden vanaf februari 2018 door vrijwilligers en groepen geplaatst in het niemandsland in de Palingbeek. De opbouw duurde bijna twee maanden.Tussen 30 maart en 11 november 2018 konden bezoekers de installatie van 3 hectare bezichtigen. De expo ‘600.000 beeldjes – 600.000 namen’ kon rekenen op zo’n 213.5000 bezoekers. Na 11 november werden 400.000 beeldjes verdeeld aan de bezoekers en de makers van de beeldjes. De kleine beeldjes die uit het ei stroomden, werden niet verdeeld.Het grote oerei, dat tijdens de herdenkingsjaren in het midden van het niemandsland stond, staat opnieuw centraal op deze locatie.
Uit het oerei rollen de beeldjes, op een organische manier, bijna als tijdens een geboorte.
Het geheel vormt de wereldkaart, waarbij alle continenten met elkaar verbonden worden. De beeldjes zelf vormen de sokkel. Ze ondersteunen elkaar, staan op elkaars schouders, de groten schragen de kleintjes.Zeker de moeite om hier even de pauzeknop in te drukken. De nieuwe installatie bevindt zich in een groene zone, gelegen langs de oprit naar de parking in de Palingbeekstraat.

Een unieke site waar je het verhaal van Lange Max kan ontdekken.
Het bijhorende Lange Max Museum geeft je een unieke beleving en inkijk langs Duitse zijde. Een aanrader voor ieder WO1 geïnteresseerde.Dit museum is UNIEK in Vlaanderen. Het belicht het dagelijkse leven van Duitse soldaten en de omgang met de burgerbevolking. Het enorme logistieke apparaat dat achter een oorlogsvoering zit wordt uitgebreid toegelicht. Het verhaal van Lange Max is zeer interessant en kan je enkel daar beleven. Met ander woorden, een klein maar een TOP museum dat zeker niet mag ontbreken in het hele WO 1 verhaal. Inkomprijs is democratisch en zeker is de audio-ondersteuning aan te bevelen. Bijhorende cafetaria is een gezellige plaats om bij een heerlijke tas koffie of Kanonbier te mijmeren. DIT MUSEUM IS EEN ECHTE AANRADER

Alvorens Tyne Cot Cemetery te bezoeken maak je best even tijd vrij om kennis te maken met het onthaalgebouw – belevingsruimte.

Op verschillende, educatieve manieren maak je als bezoeker kennis met de gruwel van de Slag om Passendale. Tyne Cot Cemetery is de grootste Britste militaire begraafplaats op het Europese vasteland.

Talbot House, iedereen welkom mits betaling 😜
Ik heb Talbot House lang geleden al eens bezocht en toen was het nog gratis. Nu is de locatie uitgebreid met een museum dat zeer interessant en de moeite is. Vergeet zeker de bovenverdieping niet, daar werd vroeger theater gespeeld v/d soldaten. Nu krijg je daar de mogelijkheid om dit terug te beleven. Eens je buiten het museumgebouw bent kom je in Talbot Garden = een oase van rust binnen het centrum van Poperinge. Aan de overkant v/h museumgebouwtje is er nog een klein gebouw dat tevens wordt gebruikt als tentoonstellingsruimte. Ook de moeite. In het Talbot House wordt je onthaald door de Engelse gastvrijheid. Ontvangst met thee, die je binnen of bij mooi weer op het terras kunt nuttigen. Zeker dien aan de voordeur te gaan kijken. Rechts hangt een kader tegen de muur met een overzichtskaart van de frontlijn. Tijdens de oorlogsperiode heeft menige bezoeker van het Talbot House hier op deze plek zijn ervaringen gedeeld met andere lotgenoten. De donkere plekken op de kaart geven aan waar er meermaals felle strijd werd geleverd. Vergeet ook de allerhoogste verdieping te bezoeken. Een steile houten trap brengt je naar een bezinningsruimte. Honderdduizenden zijn jou voorgegaan tijdens de oorlogsjaren. Getuige hiervan zijn de uitgesleten treden van de trap. Betreed deze met alle waardigheid. Het Talbot House is vandaag de dag nog altijd een plaats van rust in onze hectische wereld. En tot rust kan je er komen, binnen of zeker achteraan in de tuin. Geniet ervan.

In verschillende kiosken kom je alles te weten over het heden en verleden van Provinciaal Domein De Palingbeek.
Neem je tijd en verdiep je in de bewogen geschiedenis van het koppige kanaal.

Net buiten het paviljoen aan The Bluff staat de sculptuur Remember Me van kunstenaar Koen Vanmechelen: een bronzen ei met een glazen breuklijn in, dat symbolisch wordt beschermd door een nest van bronzen kippenklauwen. In de sculptuur bevindt zich een usb-stick met daarop de volledige database van de 600.000 slachtoffers die in België het leven lieten tijdens de Eerste Wereldoorlog.

Een overdekte locatie waar je een audiovisuele manier het volledige verhaal van The Bluff kan vernemen. Deze locatie is tevens een instappunt voor de wandeling “Ypres-salient – Zuid”. Ontdek op deze smalle kunstmatig opgehoogde heuvelrug die afkomstig is van graafwerken uit de 19de eeuw voor het kanaal Ieper-Komen hoe het landschap door de oorlogsmachine werd verminkt. Het beoogde kanaal is door omstandigheden in de 19de eeuw nooit verwezenlijkt. Vandaag kan je hier op deze site, die beter gekend is als ‘The Bluff’, nog de littekens ontdekken van de Grote Oorlog. Dit was de enige plek aan het Vlaamse front waar de geallieerden en niet de Duitsers de hoger gelegen stellingen innamen.
The Bluff is een plaats aan het front waar het landschap ernstig heeft geleden.
The Bluf is één van de meest dramatische oorlogslandschappen in Flanders Fields, met vele, grote en kleine kraters.

Op deze locatie heb je een mooi zicht op een strook Niemandsland.
Als landschappelijk merkteken voor de eerste frontlijnen werden 140 hoogstammige bomen aangeplant langs de frontlijn in Vlaamse velden. De Herdenkingsbomen zijn steeds voorzien van een metalen boomkorf. De concrete plantplaatsen werden bepaald na wetenschappelijk onderzoek op basis van luchtfotografie en kaartonderzoek.
Op deze locatie zal je duidelijk een aantal rode en blauwe herdenkingsbomen herkennen aan de rand van het NiemandslandMeer info op: App Ypres Salient 1914-1918 Trees Rood en blauw
Om de herinneringsbomen te herkennen, werden ze voorzien van een metalen boomkorf. Deze zijn telkens voorzien van een sober kleursignaal, gebaseerd op het kleurgebruik van de geallieerde frontlijnkaarten. Boomkorven op de Britse frontlijn krijgen een blauwe bovenrand, de boomkorven op de Duitse frontlijn een rode bovenrand. Op elke korf vind je een infobord met historische luchtfoto en situering van de concrete frontlijn.Bron: flandersfields.be/nl/inspiratie/herdenkingsbomen-ieper

De naam van deze begraafplaats komt van de uitgegraven aarde (spoil banks - baggerhopen) van het kanaal van Ieper naar Komen, dat gebruikt werd voor de oevers van dit kanaal. Dit kanaal werd echter nooit gebruikt. Deze begraafplaats werd ook nog Chester Farm Lower Cemetery of Gordon Terrace Cemetery genoemd. Ze werd gebruikt van februari 1915 tot maart 1918, voor het begraven van vooral manschappen van het 2nd Suffolks Regiment die sneuvelden bij de verdediging van The Bluff (een hevig bevochten deel van het front aan het kanaal Ieper-Komen, vlak bij deze begraafplaats). Na de oorlog werden nog slachtoffers uit de omringende velden bijgezet.Er liggen nu 520 militairen begraven waaronder 436 Britten (waarvan 113 niet geïdentificeerd konden worden), 68 Australiërs (waarvan 6 niet geïdentificeerd konden worden) en 16 Canadezen (waarvan 6 niet geïdentificeerd konden worden). Voor 11 doden werden Special Memorials[1] opgericht omdat hun graven niet meer gelokaliseerd konden worden en men aanneemt dat ze onder naamloze grafzerken liggen. Deze grafzerken staan links en rechts van de ingang opgesteld.We Will Remember Them

In de hoek van de Grote markt kan je het ‘Belevingscentrum Vrij Vaderland’ vinden in het Stad- en Landshuis. Dit museum focust - in tegenstelling tot andere musea - niet op de slagvelden, maar op het kleine laatste stukje vrij België dat toen overbleef, de zogenaamde 'Belgische Sector'. Van hieruit slaagde Albert I, de toenmalige koning der Belgen, erin stand te houden tegen de Duitse bezetter.
Vrij Vaderland brengt het verhaal achter het front, het dagelijkse leven in dit laatste stukje onbezet gebied. Ontdek hoe Veurne en omstreken plots te maken had met een smeltkroes van mensen; soldaten - zowel uit eigen land als uit vreemde contreien -, dokters, verpleegsters, maar ook vluchtelingen kwamen hier terecht.
WOI-museum: Belevingscentrum 'Vrij Vaderland, leven achter het front'
Het belevingscentrum brengt dit verhaal in een sfeervolle scenografie met zowel moderne media als traditionele tentoonstellingstechnieken.
Zeker de moeite om een bezoekje te brengen en een duik te nemen in het verleden.
Meer info op vrijvaderland.be

Larch Wood is afgeleid van een lariksbosje dat iets ten zuiden van de begraafplaats lag. In dit gebied werden als schuiloord tunnels gegraven die in 1917 gebruikt werden als hoofdkwartieren en medische posten.
De begraafplaats is bereikbaar via een landweg van 160 m en een spoorwegovergang. Vanaf de ingang loopt er een graspad van 80 m naar het gedeelte met de graven. In de aslijn van dit toegangspad staat aan de zuidwestelijke muur het Cross of Sacrifice en daartegenover de Stone of Remembrance geflankeerd door twee bakstenen schuilhuisjes.Er worden 857 doden herdacht waaronder 321 niet geïdentificeerde.
We Will Remember Them