Ferrara | Mura estensi

Geschiedenis
Ercole I d'Este, tweede hertog van Ferrara, was zeer actief in de verstedelijking van de stad; de bouw van de Herculean Addition zal worden toevertrouwd aan de beroemde hofarchitect, Biagio Rossetti (1447-1516), die een ambitieus stedenbouwkundig project zal uitvoeren; de stad uitbreiden naar het noorden via twee belangrijke wegen, de Via degli Angeli en de Strada dei Prioni (vandaag Corso Porta Mare, Corso Biagio Rossetti en Corso Porta Po). Om dit gebied te verdedigen tegen de aanvallen van de Venetianen (vijanden bij uitstek van de familie Este), zullen de noordelijke muren, genaamd "rossettiane", worden opgetrokken, gekenmerkt door halfronde torens en een lange wandeling van Ronda voor de schildwachten.

Geschiedenis
De Torrione di San Giovanni Battista, gelegen aan het einde van de Corso Porta Mare, werd vanaf 1493 gebouwd in opdracht van hertog Ercole I d'Este door de hofarchitect Biagio Rossetti, tegelijk met de andere torens van de noordelijke en oostelijke toren sector van de muren. nog grotendeels zichtbaar.

Een van de torens van de Rossettiaanse muren met een werkelijk uniek kenmerk: een boom die precies in het midden van de toren zelf staat, een natuurlijke kampioen die de stad onder controle heeft.

Geschiedenis
Eerst Torrione di Francolino, daarna Punta della Montagnola: een architectonisch strategische plek, door de eeuwen heen veranderd en vandaag de dag nog steeds esthetisch fascinerend

Geschiedenis
Het geleidelijk opdrogen van de tak van de Po die langs het zuidelijke front van Ferrara loopt, veroorzaakte tussen het einde van de 14e en de eerste helft van de 15e eeuw de vereniging van het oude riviereiland Sant'Antonio in Polesine met de stedelijke Oppervlakte.
Het verder opdrogen van de Po bracht eerst Leonello d'Este (1407-1450) en vooral zijn opvolger Borso (1413-1471) ertoe om het hele gebied tussen Castel Nuovo en de Barbacane di San Giorgio naar het zuidoosten te beschermen met nieuwe wanden..
In 1451 werden langs de lijn van de “Nieuwe Muren” de deuren van San Pietro, dell'Amore en San Giorgio geopend, vervolgens ommuurd en/of aangepast in de volgende twee eeuwen.

Geschiedenis
Gewapend bolwerk van het noordelijke front van de muren, de poort met vierhoekige toren was al in gebruik aan het begin van de 16e eeuw, zelfs als de definitieve architecturale structuur in 1525-1526 werd voltooid.

Volgens een hardnekkige historiografische traditie verliet Cesare, de laatste hertog van Este, deze poort in januari 1598 vóór de overdracht van Ferrara aan de pauselijke staat en dat onmiddellijk daarna, ter herinnering aan de gebeurtenis, de poort naar het noorden werd dichtgemetseld; dit is een legende, aangezien de studies en archeologische opgravingen die in overeenstemming met de structuur zijn uitgevoerd, suggereren dat de poort minstens tot het einde van de zeventiende eeuw bruikbaar bleef, zij het in afwisselende fasen.

Geschiedenis
De Torrione del Barco, gebouwd in 1493, is de grootste en best bewaarde van de gebouwen die langs de omtrek van de Rossettiaanse muur zijn gebouwd, een authentiek apparaat van militaire architectuur.

Geschiedenis
Gedeelte van muren gebouwd tussen 1575 en 1585 door hertog Alfonso II d'Este. Met dit werk zijn de stadsmuren bijna klaar.

Geschiedenis
Vanaf februari 1550 liet Ercole II d'Este de Rossettiano Torrione di Francolino ombouwen tot een echt woongebouw, Rotonda genaamd, dat precies in dat jaar door de dichter Vincenzo Brusantino in verzen werd verheven.
De Rotonda-fabriek werd in 1616 volledig geland en veroorzaakte een groot architectonisch litteken, evenals een esthetisch landschap en historisch-artistiek dat in het geheugen van ooggetuigen bleef staan.
Van de oude complex, maar de ingang van het "Ghiacciaia" (set in een klein reliëf van de aarde) en het beknot heuvel blijven. Maagden sinds de jaren van de Herculean Toevoeging van 1492.

Geschiedenis
Porta Paola, gebouwd in 1612 naar een ontwerp van de architect Giovanni Batista Aleotti, vormt vandaag de dag de grootste monumentale toegangspoort in de stad, verder versterkt door het aanstaande nieuwe beoogde gebruik: Documentatiecentrum van de Muren.

In juli 1798 veranderden de Fransen de naam van de poort in Porta Reno, aangezien de gelijknamige rivier ongeveer twaalf kilometer verderop stroomde, terwijl het bouwwerk militaire functies en douanerechten bleef vervullen.

Geschiedenis
Gebouwd in 1583 en aangepast in de volgende eeuw om het aan te passen om de nieuwe Porta Paola te beschermen, is de Baluardo di San Lorenzo sinds het begin van de twintigste eeuw een ruimte die de mensen van Ferrara dierbaar zijn vanwege zijn functie als marktgebied.

Geschiedenis
Formidabel versterkt apparaat dat dateert uit de tweede helft van de zestiende eeuw, het Bolwerk ontleent zijn naam aan de naburige vijftiende-eeuwse poort, die in de loop der eeuwen verschillende keren werd gewijzigd, tot zijn tamponade in 1630.

Geschiedenis
De poort kijkt uit over de huidige Via Quartieri, zo genoemd "omdat de" wijken "van de stedelijke milities zich aan de rechterkant van de weg naar Porta S. Pietro opende: vlakbij was een garretta waar een officier de eerder genoemde oude poort bewaakte. Op de hoek van deze straat, in het huis Caretti dat nu uitkomt op de Via XX Settembre n. 46 woonde de beroemde schilder Cosimo Tura, bekend als Cosmè: het huis werd hem in 1462 geschonken door hertog Borso d'Este”.

Geschiedenis
De Baluardo di Sant'Antonio, tussen die van Liefde en die van San Pietro, ligt het dichtst bij het klooster van Sant'Antonio in Polesine, waar het zijn naam aan ontleent: van de typische "schoppenaas" -vorm dateert het uit de '80 van de' 500.

Geschiedenis
Het huidige Bolwerk van Liefde bevat een echte palimpsest van de geschiedenis van de militaire architectuur, beginnend bij de Porta die dateert uit het midden van de 15e eeuw, tot aan het machtige bolwerk "schoppenaas" van de late 16e eeuw.

Geschiedenis
De term barbican is afgeleid van het middeleeuwse Latijnse barbacanis of van het vulgaire Arabische bar-al-baqara, letterlijk "vee-omheining", wat wijst op een steunpilaar, een ommuurde versterking voor defensieve doeleinden.
Het artefact heeft in de loop van de tijd enkele reparaties ondergaan dankzij de legaat van Ferrara, kardinaal Giulio Sacchetti (1627-1630), zoals blijkt uit het gegraveerde marmeren kantonnaal (Iulio. Card. Sacchetti Leg.) Boven de oostelijke hoek geplaatst, terwijl het wachthuis erboven cilindrisch is de enige getuigenis van de tientallen wachtposten die in de zeventiende en achttiende eeuw langs het hele versterkte circuit van de stad werden gebouwd.

History
Alfonso I d'Este was making Ferrara an impregnable city through surprising defensive systems, to the point that, on July 8, 1520, Ferrante Gonzaga reported to his mother Isabella his impressions in front of the great Bulwark of the Mountain, which had the reputation of being " the most superb fortress in the world ". Duke Alfonso has gone down in history for his qualities as a prince architect and engineer, expert in the invention and manufacture of explosive devices and especially heavy weapons.
Among the numerous military art experts who visited the fortifications built by Alfonso I d'Este, we can include none other than Michelangelo, who arrived in Ferrara in 1529 to study the great eastern bulwarks of the city.

Geschiedenis
Het bolwerk van de berg, met dat van San Tommaso, werd in het begin van de zestiende eeuw gebouwd met behulp van de aarde die was verkregen na het uitgraven van de buitenste gracht van de muren voor de bouw van het gebied van Montagnene.
De Montagnone, ook wel de berg van San Giorgio genoemd, werd met name in de periode van het hertogdom Alfonso I d'Este gebruikt als een militair observatiepunt en vooral als een bevoorrechte locatie voor de krachtige artillerie van de heerlijkheid Este.
De driehoek van het bolwerk, die ooit tuinen huisvestte, werd in latere tijden verlaten om te vervallen en de ongecontroleerde groei van vegetatie. Pas in de loop van de twintigste eeuw ging het, in verschillende tijdperken, over tot herstel en verbetering.