St. Michaelis

St. Michaelis, een van de drie belangrijkste kerken in Lüneburg, is het opvallende punt in de oude ambachtswijk. Gebouwd in de 14e eeuw als kloosterkerk van het voormalige Michaeliskloster. Opvallend is de toren met zijn top.

Een gedenkplaat is gewijd aan Johann Sebastian Bach voor zijn tweejarig verblijf als koorknaap (1700-1702). Daarom is de plaats voor de kerk genoemd naar.

Ook deze kerk kampt met de verzakkingen en is ingrijpend gerenoveerd. Nadat de netten moesten worden gespannen, mochten de mensen in de kerk geen gips of stenen op hun hoofd krijgen.

Tijdens de openingstijden kun je de toren betreden (vanaf het plein), het oude mechanische uurwerk binnen bewonderen en een kijkje nemen in het torengewelf. Via een glazen deur betreed je het interieur met zicht op het koor. Rechts van het heiligdom gaat het naar de crypte. Het is niet mogelijk om de toren te beklimmen, alleen met speciale toestemming van de Landeskirche Hannover.
Openingstijden: ma - za 10.00 - 16.00 uur en zo 14.00 - 16.00 uur (in de winter). In de zomer wat langer en in januari en februari gesloten. Officiële link: sankt-michaelis.de

Boven St. Michaelis op de Kalkberg stond het kasteel waaraan de stad zijn naam ontleent. Het kasteel werd op 1 februari 1371 door de Lüneburgers veroverd, gevolgd door de Lüneburger Successieoorlog tussen Welfen en Wittenberger. In de jaren daarna was er veel heen en weer. Uiteindelijk konden de kooplieden van Lüneburg hun slag slaan en bereikten ze bijna een keizerlijke onmiddellijke status. Het kasteel diende de Lüneburgers als bouwmateriaal voor de stad, evenals de Kalkberg zelf.

Het verval van de Hanze en het ontbreken van haringscholen leidden tot verarming (geen behoefte aan zout). Het losgeld in de Dertigjarige Oorlog spaarde de stad, maar dreef de schuld des te meer op.

Als je voor het eerst het interieur betreedt, valt het je op: de pilaren staan scheef, maar waarom? Het verzakkingsgebied is hier debet aan. Lüneburg staat op een zoutplint tot 40 m onder de grond. Door de zoutwinning zijn grote grotten ontstaan.
De kerk dreigt naar links te kantelen in het voormalige Michaeliskloster. Ongeveer 100 jaar geleden werden de kolommen verbonden met stalen ankers, bekleed met hout. Een onverholen anker kijkt recht voor het orgel uit. Het hele doel is om de stabiliteit te vergroten.
Men kan alleen maar hopen dat de verzakkingen zullen afnemen. Je kunt het niet weten.

Deze trap, aan de voet van de St. Michaelis-kerk in de oude binnenstad van Lüneburg, besteedt bijna niet de neiging om voldoende aandacht te besteden, omdat de kerk de aandacht trekt.
De hobbelige & struikelende trappen passen perfect in de oude stad, maken het totaalplaatje compleet en zijn onmisbaar.