Getting high in Colombia 🇨🇴

De eerste etappe van mijn Colombiaanse reis in 2022! Ik was snel weg uit Bogota, genietend van rustige wegen door weelderige bergachtige jungle. Het grootste deel van de dag was geasfalteerd en na de eerste 10 km lange klim verliep alles soepel. Ik had een mooi uitzicht over de Laguna de Guatavita voordat… meer lezen

Op dag 2 begon het grindfestijn! Deze etappe was volledig onverhard op de 15 slotkilometers na. Uitdagende beklimmingen stonden meteen op het menu. Niets bijzonder lange, maar zeer steile hellingen. Ik kwam maar door een handvol dorpjes en was verrukt van de landschappen. De dag eindigde in Villa de… meer lezen

Mijn laatste dag in Boyaca met een paar kilometer vlakke wegen! En sommige waren zelfs verhard. Naarmate ik dieper in het hart van dit departement kwam, werd ik beloond met prachtige valleien en mijn eerste gigantische klim. Gaande van 2000m tot 3400m. Deze bleek vrij moeilijk te zijn door steile hellingen… meer lezen

Een mammoetstadium! De meest uitdagende sinds het begin. Eigenlijk slechts twee gigantische beklimmingen achter elkaar, met ruige afdalingen op zelden onderhouden grindwegen. Bovendien regende het vrijwel de hele dag. Ik bereikte de top van de tweede klim in de schemering en het was erg koud. De hele… meer lezen

Een lange dag in het zadel! Ik verliet Belen vroeg, niet wetende of ik El Cocuy op één dag zou kunnen bereiken, maar ik was bereid het te proberen.

Ik maakte een goede tijd in de ochtend dankzij een stuk bestrating van 50 km. Daarna werd het begin van de middag boven de 3500m doorgebracht, in een ecosysteem… meer lezen

Ik besloot om de ochtend vrij te nemen en gewoon rond El Cocuy te rijden, een gebied dat bekend staat om zijn schoonheid. Het stelde niet teleur, maar nogmaals, het bleek een hele uitdaging te zijn, met heel weinig bestrating en erg ruw grind.

Ik verliet El Cocuy eerlijk, niet precies wetend waar ik zou stoppen. Ik begon de dag met een flink stuk bestrating en een beetje regen. Het grind begon tussen de dorpen San Mateo en Soata.

Ik kwam vrij vroeg aan bij de latere, dus besloot ik helemaal door te gaan naar Onzaga, zo'n 48 km verder.

Ik onderschatte… meer lezen

Eindelijk een wat gemakkelijke dag, met zonneschijn, redelijk wat klimmen, gladde grindwegen en een aantal mooie verharde stukken om goed op tijd te zijn.

De klim die uit San Joaquin leidde, bood een prachtig uitzicht op de vallei voor een mooie afdaling richting Mogotes. Ik eindigde de dag vroeg in Barichara… meer lezen

Na een dagje uitrusten in Barichara vertrek ik vroeg in de ochtend, alweer niet precies wetend hoe ver ik ga.

Ik begin met een afdaling van bijna duizend meter naar een hoogte van 600 meter. Het is daar erg heet, dus ik pas op dat ik niet te hard ga terwijl ik terug klim om 2000m te bereiken. Ik kan de… meer lezen

Het vlakke land is niet zo vlak als ik had verwacht. Het zijn meer glooiende heuvels en de hitte en vochtigheid zorgen ervoor dat de rit een beetje een uitdaging is.

De eerste 30 km zijn op een kleine weg, dan kom ik op de hoofdweg. Het is niet waanzinnig druk, maar dat is verreweg het meeste verkeer… meer lezen

Een hete 90 km in de flat voordat we richting de centrale Cordillera gaan. Als ik terug de bergen in ga, word ik opnieuw getroffen door de regen. Ik ben verrast om 95% van deze etappe op de stoep te rijden. Toen ik in de oostelijke bergketen was, waren er vrijwel geen bergwegen geplaveid. Hierdoor kan… meer lezen

Ik neem weer een halve dag vrij. Dit keer is het de middag. Ik gebruik de ochtend om naar het naburige Medellin te rijden. Niets bijzonders aan deze rit, verwacht een mooi uitzicht als ik na het verlaten van Cocorna weer op de hoofdweg kom. De middag wordt doorgebracht met genieten van de levendige stad Medellin en veel eten.

Nadat ik de ochtend vrij heb genomen, verlaat ik de bruisende stad Medellin op zoek naar wat rustige wegen. De eerste 30 km zie ik wat verkeer terwijl een ongelooflijk steile klim me de stad uithaalt. Maar zodra ik El Retiro bereik, bevind ik me op rustige, kleine verharde wegen. Deze plek voelt als… meer lezen

Weer een zonnige dag in Colombia. Ik begon de dag met een beetje klimmen maar vooral met de slechtste afdaling van de hele reis. 1700 m hoogteverlies op een zeer ruige weg waardoor ik wou dat ik een mountainbike had!

Gelukkig is de weg terug op hoogte veel soepeler. En eigenlijk kom ik na een uurtje klimmen… meer lezen

Weer een massale dag. Ik dacht dat het gemakkelijker zou zijn omdat het meer bergafwaarts dan bergopwaarts was, maar het bleek behoorlijk uitdagend te zijn. Het eerste stuk was helemaal tot aan San Felix geasfalteerd. Vanaf daar verdween de stoep en begon het behoorlijk hard te regenen.

Afgezien van de… meer lezen

Na een korte transfer met de auto van Mariquita naar Armero om het rijden op een drukke snelweg met weinig zicht door ochtendmist te vermijden, bereikte ik de spookstad Armero. Een vulkaanuitbarsting die in 1985 werd verwoest, kostte meer dan 20.000 mensen het leven.

Vanaf daar begin ik aan de 90 km lange… meer lezen

Het uitrijden van Termales del Ruiz bleek wat hobbelig te zijn. Het werd gevolgd door bestrating naar Manizales, toen slaagde ik erin om van de snelweg te ontsnappen om een aantal zeer steile heuvels helemaal naar Chinchina te beklimmen. Bestrating stond weer op het menu om naar de uitgestrekte stad… meer lezen

De laatste etappe. Ik verlaat het toeristische stadje Salento en ga de grindklim van La Linea aan, een van de beroemdste in Colombia. Een glad oppervlak maakt de beklimming vrij gemakkelijk. Het blijkt dat het deze dag het enige gemakkelijke zal zijn. Terwijl de afdaling een prachtig uitzicht biedt op… meer lezen