White Oak Trail

White Oak Trail is onlangs omgeleid (eind 2010 voltooid). Vóór dit werk bestond de bovenloop van dit pad uit een steile, brede en slecht gegroefde "brandweg". Dit deel van de trail is nu vervangen door een mooi slingerende singletrack; aanvankelijk blootgesteld aan de lucht, en later onder gedeeltelijk eiken bedekking. De tweede helft van het pad (de lagere hoogten) volgt nog steeds het oudere pad, dat in het begin een behoorlijke singletrack was, en nog steeds is. Ik denk dat deze verandering van White Oak Trail de wenselijkheid van Monte Bello Open Space verhoogt voor rijders die geïnteresseerd zijn in singletrack-trails. Naar mijn mening brengt dit dit park op hetzelfde niveau als bijvoorbeeld de nabijgelegen Russian Ridge wat betreft het niveau van de kwaliteit van het fietspad.

Voordat ik de White Oak Trail omdraaide, deed ik deze rit als een lus met de klok mee (en liet ik hem op dezelfde manier op deze pagina zien), waarbij ik de White Oak Trail bergopwaarts doorkruiste. Dat kwam omdat ik White Oak te kort, steil en breed vond om interessant te zijn voor afdaling. (De sporen waren voor sommigen misschien een interessante afdaling, maar toch...) Ik dacht altijd dat het op zijn minst een goede klimuitdaging was om je moed te testen. Na de omleiding heb ik dit veranderd in een lus tegen de klok in, omdat de prachtige singletrack die de nieuwere White Oak Trail is, naar mijn mening veel leuker is om af te dalen dan te klimmen.

De nieuwe White Oak Trail heeft wat meer off-camber spots dan ik van een nieuwe trail had verwacht. Niets te vaag, maar het ontmoedigt je een beetje om te hard te rijden. Als ik erover nadenk, heeft het enige andere grote singletrack-parcours in dit park, Bella Vista Trail, ook nogal wat off-camber-secties. Misschien heeft het iets te maken met erosiebestrijding. Of snelheidsregeling. Er is ook ten minste één bepaalde haarspeldbocht op White Oak die een beetje overdreven is in zijn strakheid. Maar misschien is dat maar goed ook; degenen onder ons met bovenmenselijke vaardigheden op het gebied van fietsbeheersing hebben een aantal plekken nodig waar ze zichzelf ook kunnen testen.

De laatste kwart mijl van White Oak Trail (na het oversteken van een kleine zijrivier over een brug) laat je met een matige helling bergopwaarts trappen.