Le Moulin du Chaos

Vlak na de brug over het stuwmeer staat deze molen, gebouwd in de 16e eeuw met typische granietstenen - een van de toegangspoorten tot de "chaos", de woeste rotsen. In het verleden huisvestte het een woonhuis en een kamer waarin de mechanismen van de molen zich bevonden. Het werd gevoed door een kunstmatig meer van 15 hectare dat het water van twee rivieren verzamelde, waaronder de Fao.

De oude molen bewaakt de rand van het bos, ingebed tussen twee rotsen die voorkomen dat het wordt meegesleurd door de rivier, die op dit punt onstuimig is.

Vele eeuwen geleden ontdekten onze voorouders de mogelijkheid om de kracht van de elementen – die enerzijds behulpzaam en nuttig waren, maar anderzijds als ongetemde natuurkrachten ook een bedreiging konden vormen – voor verschillende doeleinden te benutten en deden dat dus zonder menselijke of dierlijke spierkracht kan dat wel. Dergelijke molens zijn een goed voorbeeld van de menselijke techniek van vroegere generaties: de zware molenstenen waarmee bijvoorbeeld graan tot graan werd vermalen of olie werd geperst, konden worden aangedreven met behulp van de wind of – zoals hier – water.