Königsplatz

In 1837 verscheen de Pruisische kroonprins en later koning Friedrich Wilhelm IV (1795-1861), broer van de latere keizer Wilhelm I, persoonlijk om de "Hunnenring" te inspecteren. Als gevolg hiervan won de faciliteit aan belang en werd verdere vernietiging voorkomen door verwijdering als bouwmateriaal.
Ter ere van de kroonprins werd in een stenen muur een boom geplant.

Voormalig monumentenzorg en geschiedenisNadat in het begin van de 19e eeuw een nationaal historisch besef was gewekt, kwam ook de ringmuur van Otzenhausen aan de orde. In 1345 wordt de Dollberg voor het eerst genoemd in de geschriften van de graven en baronnen van Hunolstein. De ringmuur zelf wordt pas 250 jaar later vermeld in het Grimburger Salbuch uit 1589, dat spreekt van de "Rinckmuren". Een eerste afbeelding van de vliesgevel kennen we uit het gedeelte met kenmerken van de Gazette de Metz uit 1836. In 1836 schreef graaf Villers von Burgesch, lid van de "Society for Nutful Research", een petitie aan de toenmalige Pruisische koning Friedrich Wilhelm Ill . de inhoud werd het verzoek aan de bewoners van Otzenhausen en het omliggende gebied verbieden verwijderen ringwand stenen als bouwmateriaal. Naar aanleiding van deze brief kwam de toenmalige Pruisische kroonprins en later de Pruisische koning Friedrich Wilhelm IV (1795-1861), broer van de latere keizer Wilhelm I, in 1837 persoonlijk een bezoek brengen aan de "Hunnenring". Hiermee kwam niet alleen het belang van het complex in het juiste licht, maar werd ook de ringmuur voor vernieling behoed. Bijna 50 jaar later getuigt het door Forstreferender Neusser opgestelde plattegrond van het terrein in 1883 nog steeds van het bezoek van de Pruisische kroonprins en het belang ervan. Op de plattegrond is de entree van een zogenaamde "Königsplatz" te zien. Daar werd de kroonprins ontvangen door plaatselijke hoogwaardigheidsbekleders. In het midden van het plein staat een boom omringd door een stenen muur, die waarschijnlijk is geplant ter ere van het koninklijk bezoek. Ter gelegenheid van dit bezoek werd de vandaag nog toegankelijke trap over de noordmuur aangelegd. Een pad gemarkeerd op de kaart op de top van de muur van de noordelijke muur wordt geïnterpreteerd als een verharding ter ere van de prins, zodat de edele heer te paard over de top van de muur kon rijden. Deze anekdote wordt echter niet bevestigd. Bron: Tekstinformatiebord

Kinderen kunnen meer te weten komen over Keltische mensen.