Adolph-Helene mijn

Tot 1959 werd in de Adolph-Helene-mijn in Altlay onder meer lood, zink, zilver en kopererts gewonnen door vakbond Barbarasegen. Er wordt geschat dat er in totaal 384.000 ton ruw erts is gedolven. Er was ook een kleine spoorlijn van de mijn naar Zell voor het vervoer van de gedolven ertsen.In 1957 werd de Adolph-Helene-mijn verhuurd aan Stolberger Zink, die twee jaar later stopte met werken. Een scherpe daling van de prijs van ertsen maakte het onrendabel. Hoewel de prijzen later weer stegen, was het opnieuw in gebruik nemen van de in onbruik geraakte mijn niet de moeite waard.Vandaag zijn alleen de overblijfselen van de voormalige industriële faciliteiten zichtbaar. Het hoofdframe is in de jaren 60 gedemonteerd, de overige gebouwen zijn in verval geraakt.Links (oostelijk) van de gebouwen zie je nog de restanten van de kabelbaan die de berg opgaat, waarmee de ertsen in vrachtwagens naar het bovenste gebouw werden vervoerd, waar ze in een betonnen silo worden opgeslagen en in de systemen worden verwerkt onderstaand.Bron: de.wikipedia.org/wiki/Grube_Adolph-HeleneEn een zeldzaam filmpje over de Altlay pit (4 delen):

Betreden is gevaarlijk, zeer groot gevaar om in te storten

De put heet Adolph-Helene. Ik heb daar een fout gemaakt, maar die kan ik niet meer corrigeren op Komoot