Kerk in Beek en Donk

In de 15e eeuw werd aan de huidige Molenweg een Sint-Michielskerk met kerktoren gebouwd.

In 1672 stortte het kerkgebouw in en werd het herbouwd, met behoud van de 15e-eeuwse toren.

In de 17e eeuw ging de katholieke kerk over op de gereformeerden. Vanaf omstreeks 1685 zaten de katholieken in een schuurkerk die aan het Heuvelplein / Pater Becanusstraat stond.

In 1809 kregen de katholieken hun oude kerkgebouw aan de Molenweg. Door de zeer slechte staat was deze te gevaarlijk om weer in gebruik te nemen en moest worden gesloopt. De sloop vond plaats rond 1813, terwijl de kerktoren bewaard bleef.

In 1835 werd de Sint-Michielskerk op het Heuvelplein in gebruik genomen, een Waterstaatkerk.

In 1894 scheidde de nieuwe parochie St. Leonard zich van de parochie St. Michael. Voor die splitsing diende de Sint-Michaelskerk voor Beek en Donk, na de splitsing diende de Sint-Michaelskerk voor de gelovigen in Beek en de Sint-Leonarduskerk voor de gelovigen in Donk.

Op 27 mei 1935 werd aan de Kerkstraat de huidige Sint-Michielskerk ingehuldigd. De kerk is ontworpen door architect H.W. Valk. De Waterstaatkerk werd vervolgens gesloopt.

In 1980 vond een parochiale reorganisatie plaats en werden de parochie Sint-Michaela en de parochie Leonardus samengevoegd tot de parochie van Beek en Donk.

Op 22 juli 2002 is het kerkgebouw ingeschreven in het rijksmonumentenregister.

In 2015 vond een nieuwe parochiale reorganisatie plaats waarbij alle parochies van de gemeente Laarbeek opgingen in de Zalige Pater Eustachius van Lieshout.