Helenaveen

Dit is een mooi klein dorp. Deze plaats was vroeger heel belangrijk voor de turfwinning. Nu vind je er mooie vaarten om langs te fietsen en goede horeca.

Klein gezellig dorpje, diverse terrassen aan het water.

Helenaveen is een dorp in het hoogveengebied van de Peel, gelegen in het zuidoosten van de gemeente Deurne, in de Nederlandse provincie Noord-Brabant.

Snelle feiten
Geschiedenis
Helenaveen werd in 1853 opgericht door Jan van de Griendt, Jan van de Griendt, de Bossche toezichthouder Waterstaat, wiens vrouw Helena Panis heette. Samen met zijn broer Nicolaas van de Griendt en G.W.J. Karper uit Arnhem kocht hij 610 ha veengrond, die hier 3-7 meter dik was. De Helenaveense Maatschappij liet een eigen kanaal, de Helenavaart, graven. Het zwartveen dat hier werd gewonnen kon daar naar de Noordervaart worden getransporteerd. Later werd ook turfstrooisel geproduceerd en werd de concessie uitgebreid. In Helenaveen stond zelfs een drijvende turfstrooiselfabriek. Het turfstrooisel werd door heel Europa geëxporteerd en werd gebruikt ter vervanging van stro in de paardenstallen van Londen en Parijs voor leger en tram.

Er werden zijgeulen (districten) gegraven. Ook werden er wegen en huizen gebouwd voor de arbeiders. Oorspronkelijk waren dit deels strokettingen. Zo ontstond Het Helena-Veen, bijgenaamd Het Strooijen Dorp. Ook kregen de huizen een stuk grond waarop de bewoners land- en tuinbouw konden beoefenen.

Helenaveen werd uiteindelijk een tuinbouwdorp. Het verven ging door tot in de jaren zeventig.

In het dorp werd zowel een gereformeerde (protestantse kerk) als een katholieke kerk (Sint-Willibrorduskerk) gesticht, omdat de bevolking, grotendeels afkomstig uit Drenthe en Overijssel, sterk gemengd was met religie. Dat is ook de reden dat er zoveel ‘niet-Brabantse namen’ uit Helenaveen komen, zoals Ugen en Schonewille. De katholieke kerk, die in 1944 afbrandde, was een vroege creatie van de meesterkerkenbouwer Pierre Cuypers, die onder meer de Sint-Willibrorduskerk van Deurne renoveerde.