Am Weiher

Dat de dichtbevolkte Hamburgse wijk Eimsbüttel ooit een bosgebied was, doet misschien alleen nog denken aan de straatnaam Im Gehölz vandaag. In het oude Eimsbüttel was het bos een traditionele bestemming voor uitstapjes voor de Hamburgers. Later werd op dit punt het Eimsbüttelerpark aangelegd, dat door de bevolking vaak simpelweg de "vijver" wordt genoemd.
In 1832 kocht de senator en latere burgemeester Ascan Wilhelm Lutteroth een deel van het terrein en maakte er een landschapspark van. Hij integreerde de tot visvijvers afgedamde Ottersbek en de oude eikenstam in zijn ontwerp. Tegenwoordig getuigt alleen de vijver van de voormalige beek, aangezien grote delen ervan ondergronds lopen. Toen Hamburg tegen het einde van de 19e eeuw snel groeide, was er al snel een gebrek aan open ruimte in de woonwijk Eimsbüttel. Om deze ontwikkeling tegen te gaan, besloot Hamburg in 1892 het park op te kopen en te behouden als openbaar recreatiegebied. Dus het zou drie jaar later voor het publiek beschikbaar kunnen worden gemaakt. Rondom de grote vijver was een voetpad aangelegd en vanaf de straat Am Weiher ontsloten. Het Eimsbüttelerpark vertegenwoordigt een vorm van een binnenlandpark met perifere gebouwen, dat in de 19e eeuw atypisch was voor Hamburg. Deze ideale locatie, omringd door woongebouwen, maakt het echter tot een populaire lokale recreatiebestemming voor de bevolking. Naast de vijver zijn ook de oude, gevarieerde bomenpopulatie, de prachtige speeltuin, het in de zomer met water gevulde peuterbad en sinds 2006 een café bijzondere attracties.
hamburg.de/parkanlagen/3055736/eimsbuetteler-park

Klein maar fijn park met grote ligweide

geweldige lokale recreatie-oase met goede mogelijkheden om te blijven hangen