Rathaus

Stadhuis (Zürich)
Het stadhuis van Zürich was tot 1798 de regerings- en administratieve zetel van de stad Zürich. Het werd tussen 1694 en 1698 gebouwd op een representatieve, vrijstaande locatie in de Limmat, midden in de oude binnenstad van Zürich. De klassieke vormen van de buitenkant zijn ontleend aan de Architectura Recreationis (Augsburg 1640) van de Italiaans sprekende Joseph Furttenbach, en het interieur is ontworpen in de hoogbarokstijl.
Het stadhuis is sinds 1803 eigendom van het kanton Zürich en dient als zetel van de kantonraad. Ook de gemeenteraad van Zürich komt bijeen in het stadhuis. Bovendien gebruiken de Kerksynode en de Kerkraad van de Evangelisch-Gereformeerde Regionale Kerk van het kanton Zürich, evenals de Synode van het Rooms-Katholieke Lichaam van het kanton Zürich, het stadhuis als vergaderplaats.
Met de nieuwbouw van het Rathausquais in 1835 werd de oever van de rivier dichter bij het stadhuis verplaatst.
Tekst/bron: Wikipedia
de.wikipedia.org/wiki/Rathaus_(Z%C3%BCrich)

Geschiedenis / Stadhuis (Zürich)
De eerste “Richthus” stond rond 1252 op dezelfde plek, maar moest in 1397 plaats maken voor een groter en waarschijnlijk representatiever stadhuis voor de omstandigheden van die tijd. Het werd gebouwd op een bestaand gewelf boven de Limmat. Een groot deel van de werkzaamheden werd uitgevoerd als verplichte arbeid en alle stadsbussen moesten op de bouwplaats worden verwerkt. Honderd jaar na voltooiing werden de ramen die voorheen met stof waren bekleed, van glas voorzien. Met dit gebouw gaf de stad Zürich een duidelijk zichtbaar teken van haar grotere autonomie en toegenomen belang sinds de toetreding tot de Zwitserse Bondsstaat in 1351.
Stadhuis rond 1700; Tekening van Gerold Escher
Op 30 november 1693 besloot de Kleine Raad van de stad Zürich een nieuw gebouw te bouwen, wat op 7 december door de Raad van 200 werd bevestigd. Het nieuwe gebouw moet aantrekkelijk zijn, maar niet schitterend, maar toch goed voor de reputatie van Zürich. Bij de planning van de nieuwbouw werd een compromis bereikt tussen Zwingliaanse bescheidenheid, de behoefte aan representatie en spaarzaamheid. De nieuwbouw hield verband met het hernieuwde belang van de stad. Sinds de Vrede van Westfalen in 1648 had Zürich de volledige soevereiniteit van het Heilige Roomse Rijk en had het als onafhankelijke stadsrepubliek een grotere behoefte aan vertegenwoordiging. Omdat de zeer dure derdestadsversterkingen nog vrijwel tegelijkertijd werden gebouwd, was het geld krap. De selectie kwam uit een catalogus van een architect uit Augsburg. De eerste steen werd gelegd op 12 oktober 1694; De bouwmeester was de stadsarchitect Hans Heinrich Holzhalb. Omdat er geen belangrijke bouwer bij betrokken was, is de vorm van het gebouw geen "groot project", maar eerder een eenvoudig langwerpig gebouw van drie verdiepingen, gemaakt van melassezandsteen uit Bäch met een schilddak versierd met dakramen. Onder meer de twee raadkamers en de in 1533 gebouwde ‘rekenkamer’ werden overgenomen.
Tekst/bron: Wikipedia
de.wikipedia.org/wiki/Rathaus_(Z%C3%BCrich)

Ruim 700 jaar geleden stond er op de rechteroever van de Limmat een stadhuis - op dezelfde plek als nu. Het derde en huidige gebouw verving eind 17e eeuw zijn houten voorganger. Vanaf de kathedraalbrug heb je een prachtig zicht op de zuidkant van het stadhuis en zie je dat het daadwerkelijk direct boven het water is gebouwd.

Het stadhuis is grotendeels in de oorspronkelijke staat bewaard gebleven. Het heeft barokke elementen, maar de basiskenmerken komen overeen met de renaissancestijl. Verschillende stijlen mixen ook binnenin. Hier tentoongestelde historische voorwerpen en kunstwerken vertellen over het politieke leven in Zürich.