Kirch-/Totenpfad

Tot 1856 moesten de vrome katholieken van de Langweiler-gemeenschap de weg over de Morbacher Höhe (737 m) naar de bisschoppelijke troon naar de kerkdienst en het kerkhof zien te redden.

"Kirchpfad" / "Totenpfad"Door de heerschappij van de graven van Sponheim en de Wildgraves namen ook de omliggende dorpen hun protestantse geloof over, terwijl de inwoners van Langweiler overwegend katholiek bleven. Omdat er nog geen kerk was, moesten de vrome katholieken naar de bisschoppelijke troon om te aanbidden, want in 1803 werd Langweiler een tak van de bisschoppelijke troon. De overledene moest ook via het hoge pad naar de begraafplaats naar de troon van de bisschop worden gebracht. Het bospad, dat bijzonder moeilijk was in de wintermaanden als er veel sneeuw lag, wordt vandaag de dag nog steeds het "kerkpad" of "dodenpad" genoemd. Het pad leidt over de Morbacher Höhe (737 m boven zeeniveau), waar in 1949 een kruis werd opgericht door degenen die terugkeerden uit de oorlog uit Langweiler. In 1852 werd in Langweiler een kleine begraafplaats aangelegd. In 1856 volgde de bouw van een kerk, die met de hand werd gebouwd en dienst werd gedaan door ambachtslieden en helpers van de plaats. De bouw van de huidige pastorie begon in 1897.

Helaas momenteel geblokkeerd door stormschade en bosbouw.