Die Angerlohe

“De Angerlohe is een bosgebied van 40 hectare in de wijk Untermenzing in München.
Na de Allacher Lohe is de Angerlohe qua oppervlakte het belangrijkste overblijfsel van de voormalige Lohwaldgordel. Het is een eiken-haagbeukbos, dat in historische tijden werd gebruikt als zogenaamd hakhoutbos met tussenpozen voor brandhout. Het door dit gebruik gecreëerde lichte karakter is grotendeels verloren gegaan, maar er zijn kleine open plekken met waardevolle flora. De bodemvegetatie van de Angerlohe is weelderig. Er zijn o.a. bedreigde of beschermde soorten zoals: B. Lenteknoopbloem, Turks verbond, Aärons staf, gele en witte bosanemoon en talloze soorten paddenstoelen zijn vertegenwoordigd. Dood hout wordt niet verwijderd en is dus volop aanwezig. De beschermde groene pad leeft in drie vijvers.[1]
De Angerlohe maakt deel uit van de groene gordel van München en is aangewezen als landschapsbeschermingsgebied. Samen met de aan het noorden grenzende landschapsdelen en de Allacher Lohe is het bij de Europese Unie aangemeld als fauna-flora-habitatgebied (FFH-gebied nr. 7734-302) voor het Europese biotoopnetwerk Natura 2000. [2 "
Bron Wikipedia: "Angerlohe"

Een betoverd stukje bos in het noorden van München. Talloze kleine paadjes doorkruisen het bos en je komt vooral wandelaars met honden tegen. Veel omgevallen bomen (vanaf juni 2019) maken het fietsers moeilijk.

De Angerlohe vertegenwoordigt, net als het Allach-woud, met zijn typische eiken- en haagbeukenvoorraad, een overblijfsel van de Lohwald-gordel in het noorden van München. De hoogwaardige bomen worden vooral gekenmerkt door de sterke prominentie van de haagbeuk en de volledige afwezigheid van coniferen. Bron: muenchen.de