Schloss Wilhelminenberg

Een van de mooiste uitzichten in Wenen! Het paleis, voltooid in 1908, is relatief onbekend bij bezoekers van Wenen. De grote weide voor het kasteel is open voor publiek en wordt vaak gebruikt om te zonnebaden of te picknicken. Het gebouw is gebouwd in de Neo-Empire-stijl. Het kasteel heeft een bewogen verleden en is sindsdien in gebruik als ziekenhuis en kindertehuis. Tegenwoordig is het een 4-sterrenhotel en restaurant dat vaak wordt verhuurd voor bruiloften.

Velden met wijnstokken bevinden zich direct onder de faciliteit. De gezellige Heurige Leitner met mooi terras ligt op slechts enkele minuten afstand van het kasteel.

Kasteel Wilhelminenberg is nu in gebruik als hotel en ligt midden in een park van 120.000 m² dat vanuit de zuid-zuidoostelijke voorkant van het kasteel langzaam afloopt in de Liebhartstal. Na verschillende eigendomswisselingen kochten prins Julius von Montléart (Jules Max Thibault Montléart, 1787-19 oktober 1865) en zijn vrouw Maria Christina het kasteel, dat al aan renovatie toe was, in 1824. Ze lieten het in 1838 vergroten met twee zijvleugels. Na het overlijden van de prins brak er een erfenisgeschil uit, waardoor het pand bij gerechtelijk bevel werd aangeboden voor 125.000 gulden. De zoon Moritz von Montléart kreeg de opdracht en schonk het kasteel en het terrein in 1866 aan zijn vrouw Wilhelmine. Omdat zijn verzoek om de naam van Gallitzinberg in Wilhelminenberg te veranderen niet officieel werd ingewilligd, liet de prins panelen met het opschrift "Wilhelminenberg" aanbrengen op alle ingangen van het kasteel en bereikte zo een indirecte naamsverandering. De prins stierf op 16 maart 1887 en werd op verzoek van zijn weduwe bij het kasteel begraven in een mausoleum gebouwd in neogotische stijl. Prinses Wilhelmine verdeelde de erfenis onder haar familieleden en behield alleen haar persoonlijke bezittingen en de opbrengst van de Wilhelminenberg. Vanwege haar vrijgevigheid jegens de armen, werd ze door de bevolking "De Engel van Wilhelminenberg" genoemd. Ze stierf op 26 maart 1895 en werd naast haar man begraven in het mausoleum.

Oorspronkelijk Gallitzin-Sommerschloss (16, Savoyenstraße 2; Gallitzinberg; sinds de 19e eeuw Wilhelminenbergkasteel genoemd). Veldmaarschalk Franz Moritz Lacy, eigenaar van kasteel Neuwaldegg, begon in 1781 met de bouw van een zomerhuis aan de Predigtstuhl. In 1784 kocht hij er grond voor. Het is onduidelijk wanneer de Russische ambassadeur, Demetrius Fürst Gallitzin, het pand heeft overgenomen. In april 1784 verscheen de naam Gallitzinberg. Hij heeft het pand dus waarschijnlijk al als huurder in bezit gehad. Het kasteel was omgeven door een groot park met drie vijvers en fonteinen en was open voor het grote publiek. Weiden en bossen maakten ook deel uit van het pand.