Het "Pfaffenmal

Een interessante plek, waarvoor ook een legende bestaat. "In de vallei onder het dorp Bach ligt een groot rotsblok genaamd de Pfaffenmal Hier
had ooit een hermitage moeten zijn. De plaats zelf ontleent zijn naam aan
kleine berggeesten die hier vroeger woonden. Het volgende is over hen bekend
vertellen.
Vele, vele honderden jaren geleden woonden de priesters hier in een grot, ze waren klein,
schattige mannetjes met grijze gewaden en puntmutsen. Maar in haar grot zag ze het
echt mooi en schoon. Hier stonden sierlijke tafeltjes en stoeltjes en op een rij
veel kleine bedjes bedekt met sneeuwwit linnen. Overdag groeven ze
Kleine mannen in de bergen op zoek naar goud en zilver, maar 's avonds droegen ze wat ze hadden gewonnen
Goud naar de nabijgelegen beek om daar schoongemaakt te worden. Ze hadden al veel kostbare schatten in zich
verzamelde zich in de grot, en het fonkelde en flitste erin van goud en zilver
apparaten.
In de buurt van hun grot was er een molen die toebehoorde aan de molenaar Knoll. Met de molenaar
de mannetjes leefden op de beste voorwaarden. Ze kregen hun meel van hem, en hij leende het
altijd de bakvorm voor hen.
Maar nu hadden ze geen nakomelingen en waren daarom vaak verdrietig. Toen ze op een avond
hun goud bij de beek weer schoongemaakt, vroeg iemand: "Aan wie zullen we onze schatten geven,
als we moeten sterven?" Toen riepen ze allemaal: "Tot de molenaar Knoll, die ons altijd meel gaf
gaf en leende de baktrog."
De tijd brak aan om één voor één te sterven. Eindelijk was er alleen een oude grijze kop
overgebleven. Toen ook hij zijn einde voelde naderen, ging hij naar de stroom en riep: "Knoll, Knoll, kom op!
Vul je handen en zakken!" De molenaar Knoll hoorde het en haastte zich naar de laatste
zijn kleine vrienden. Maar hij was te laat. De oude man was net overleden
sloeg de grot dicht zodat de rijke schatten van goud en zilver verdwenen, en uit...
van de kleine grijze priesters is sindsdien niets meer vernomen. Rudolf Nies Bron:
nisterau.de/images/Historie/Die%20Sage%20vom%20Pfaffenmal.pdf

Veel kronkelende paden leiden door de Bacher Lay. Of deze paden ook werden gebruikt door de berggeesten die de schat van de Pfaffenmale zouden hebben bewaakt? Legenden en sagen geven geen verdere informatie, maar het is zeker dat de Pfaffenmal een trotse zuilvormige basaltkegel is in een poolpositie en 18 meter hoog is. Het natuurmonument Pfaffenmal dankt zijn naam overigens niet aan dominees of priesters, maar aan mannetjes met grijze jassen en puntmutsen - de al genoemde berggeesten. Ze verzamelden de goud- en zilverschatten die in de Bacher Lay waren gedolven in een grot onder het machtige basaltblok. En daarom wordt de Pfaffenmal de Pfaffenmal genoemd.
Let op: als je rond de Pfaffenmal loopt, wijk dan niet te ver naar rechts van het voetpad af, anders sta je ineens voor de rand van de voormalige basaltgroeve Bacher Lay.

Leuke kleine hoogte