Kriegsgräberstätte Moorkaten

De oorlogsbegraafplaats is het enige bewijs van het bestaan van het externe commando van het concentratiekamp Kaltenkirchen, dat toebehoorde aan het concentratiekamp Neuengamme. Dit werkkamp lag van augustus 1944 tot april 1945 aan de huidige Bundesstraße 4 bij Springhirsch. De opdracht van dit externe commando was het verlengen van de landingsbaan van het veldvliegveld gelegen op de Kaltenkirchener Heide voor straalvliegtuigen van het type ME 262.Het kamp werd bezet door gemiddeld ongeveer 500 gevangenen, Russische krijgsgevangenen, Fransen, Polen, Nederlanders, Joegoslaven, Belgen, Italianen, Spanjaarden, Letten, Marokkanen, Algerijnen en Duitsers.
Het aantal doden kan slechts bij benadering worden bepaald. Het gaat om 500 tot 750 gevangenen die stierven door ondervoeding, uitputting en geweld.In 1951 werden 181 individuele graven gevonden en 65 Fransen geïdentificeerd. Ongeveer 300 tot 400 Sovjet krijgsgevangenen zijn begraven in twee massagraven. Uit verklaringen van getuigen kan worden geconcludeerd dat er ergens in dit bosgebied nog graven moeten zijn met een paar honderd doden.De oorlogsbegraafplaats Moorkaten is in 1977/78 door deelnemers aan twee internationale jeugdkampen van de Volksbund en met hulp van de stad Kaltenkirchen opnieuw ingericht en op 13 augustus 1978 tijdens een herdenkingsuur aan het publiek gepresenteerd.Bron: volksbund.de/kriegsgraeberstaette/kaltenkirchen-kieler-strasse.html

Als gedenkteken voor het eindeloze aantal oorlogsslachtoffers zijn dergelijke plaatsen - meestal "oorlogsbegraafplaatsen" of "soldatenbegraafplaatsen" genoemd - nog steeds erg belangrijk. "Nu, Heer, laat uw dienaar in vrede gaan, zoals u zei." De vele mensen die hier begraven liggen, zijn echter geenszins in vrede gescheiden, maar werden het slachtoffer van de oorlog en een onmenselijke tirannie.
De belangrijkste en tegelijkertijd eeuwigdurende functie van de soldaten- of erebegraafplaatsen of oorlogsbegraafplaatsen is dan ook om de herinnering aan dit lijden levend te houden en – elke generatie opnieuw (!) – mensen eraan te herinneren de vrede op lange termijn te bewaren.

een gedenkteken midden in het bos, waarmee hopelijk de herinnering behouden blijft