Mahnmal Ewige Flamme

Zes dagen na de dood van Theodor Heuss, de eerste Duitse bondspresident, kreeg het plein op 18 december 1963 zijn huidige naam.
De Eeuwige Vlam brandt sinds 1955 op het plein als gedenkteken voor de slachtoffers van vlucht en verplaatsing. De fonteinsculptuur Blauwe Obelisk voltooit het plein sinds 1995.

Het monument met de Eeuwige Vlam werd in 1955 opgericht door de "Landsmannschaften van Duitse verdrevenen" op de toenmalige Reichskazlerplatz (sinds 1963 Theodor-Heuss-Platz en ingehuldigd door Theodor Heuss door de vlam aan te steken. Het is een kunststeenblok met een strijkijzer offer kom, waarin een eeuwige vlam moest branden tot hereniging echter, het is niet verwijderd na de hereniging, maar bleef als een gedenkteken voor de slachtoffers van de vlucht en verplaatsing. Bron:. berlin.de/ba -charlottenburg-Wilmersdorf /ueber-den-gebiet/kultur-und-wissenschaft/skulpturen-und-denkmale/artikel.155656.php

Het Eeuwige Vlammonument.
Had bezocht moeten worden.