Hauptkanal rechts Papenburg

De hoofdgracht in de langgerekte veenkolonie Papenburg is het centrum en hart van de stad, zo niet geografisch, maar cultureel en sociaal, ook al is dat in een voormalige veenkolonie als Papenburg, dat bestaat uit twee delen, met Aschendorf zelfs drie delen bepalen waar het hart is. Natuurlijk heeft elk deel van de stad zijn eigen idee.

Het is geen typische voetgangersstraat zoals je overal ziet. De straat is voorzien van enkele optische lekkernijen en in ieder geval uniek en op zijn eigen manier de moeite waard.
Het is een deels berijdbare straat, deels voetgangersgebied, die zich aan weerszijden van een gracht door het centrum van de Unterenende in Papenburg voortbeweegt.

In ieder geval begint het hoofdkanaal aan het einde van de Bahnhofstrasse/Hofskanal, kruist Deverweg, Kirchstrasse (B 70) en Russelstrasse/Hermann-Lange-Strasse. Het eindigt op de hoek van Wiek en Gasthauskanaal.

Als u vanaf het treinstation komt, op weg naar het hoofdkanaal, ziet u niet alleen Hotel Rüther, maar ook enkele van de historische gebouwen van de stad en de oude productielocatie van het bedrijf Kolbenschmidt op de hoek van het Hoffskanal, vóór de hoofdingang kanaal begint. Aan weerszijden van de gracht zijn diverse bezienswaardigheden te vinden, waarvan de meeste rechts van de hoofdgracht.

Het begint meteen met het Hotel en Forum Alte Werft aan de rechterkant, evenals de ketelsmederij. De Meyer-werf bouwde hier vroeger zijn schepen. Iets verder volgt de oude werf, de tijdopslag die wat verder terug is en de oude Drostei.

Nadat u de Deverweg bent overgestoken, passeert u het oude postkantoor en de arrondissementsrechtbank voordat u het voorplein van de molen ziet en aan de rechterkant de mooie Meyersmolen, waarachter het stadspark zich uitstrekt.
Na het bereiken van de Nikolaikirche, kunt u ook de Kuff Margareta zien, een replica van een typisch Papenburgs kustschip, aan het hoofdkanaal.

Aan de linkerkant van het hoofdkanaal vinden we een gedenksteen voor de Joodse synagoge die tijdens de Kristallnacht is verwoest. Het lijkt een Papenburgse zaak om na de Tweede Wereldoorlog een bank te bouwen op de plaats van de synagoge. Meer empathie in de stedenbouw zou ook leuk geweest zijn.

Als we de rijksweg 70 oversteken, die hier Kirchstraße heet, vinden we drie bezienswaardigheden: het historische stadhuis, het museumschip Frederike von Papenburg en de Sankt Antoniuskerk.

In het verdere verloop vinden we de Villa Diekhaus, waarin het centrum voor volwasseneneducatie is gevestigd en het Sankt Marien ziekenhuis. Terwijl de straat aan het einde in een rechte lijn doorloopt met de herberggracht, loopt de gracht nu noordwaarts over de "Wiek", die op zijn beurt via de centrale gracht naar de splitsing en dus door het boveneinde leidt. Op de Wiek vinden we na 200 m echter nog een replica van een historisch schip: de Katharina von Papenburg.

Papenburg is zeker de moeite waard. Als u niet per se het viaduct van een van de Meyer Werft-schepen wilt zien, moet u hier op andere tijden komen, aangezien er in deze tijd al veel bezoekers onderweg zijn die in Papenburg zelf en langs de Ems kamperen. Maar natuurlijk is dit ook een evenement dat de moeite waard is om te zien.

Papenburg is een kleine, contemplatieve stad in het noordelijke Emsland.
Het is de oudste en langste veenkolonie van Duitsland. Grachten vormen het stadsbeeld.