Dolmen di Montalbano

Megalithische structuur in de plaats Pisco Marano, gelegen op het platteland van Montalbano di Fasano, en verbonden met oude magische, religieuze of begrafenisrituelen.

Het gebied van Montalbano di Fasano wordt doorkruist door talrijke hevige insnijdingen, kreupel genoemd. Langs een van deze tijdelijke waterlopen, in de plaats Pisco Marano, staat een van de belangrijkste getuigenissen van de megalithische beschaving: de dolmen van Montalbano, een structuur bestaande uit twee laterale kalkstenen platen die een dektafel ondersteunen.

de dolmen waarschijnlijk uit de vroege bronstijd, rond 2000-1500 v.Chr. Het staat nog steeds stevig in de structuur, ondanks het geknoei met de tijd, waaronder de zeer recente verdwijning van de dromos, de toegangsgang tot het monument. Verschillende hypothesen met betrekking tot magische of religieuze riten, astronomische waarnemingen of de cultus van de doden zijn uitgewerkt over de functies en het doel ervan. Volgens een van de meest erkende lezingen waren de hunebedden (letterlijk "stenen tabletten", van het Bretonse dol = tafel en mannen = steen) offeraltaren. Voor andere geleerden waren het echter rudimentaire, maar imposante grafconstructies. In die zin zou de hunebed van Montalbano een van de eerste getuigenissen zijn van de dodencultus in de hele omgeving.

In de buurt van de dolmen is er ook een grot genaamd de tafel van de paladijnen