Ringwall am Wüstegarten

Hier is duidelijk een oude Germaanse ringmuur te zien.

De overblijfselen van een ringmuur zijn te zien op de top van de woestijntuin. De stenen muur moet worden gezien in de context van de geschillen tussen de Konradines en de Liudolfingische Saksische hertogen, aanvankelijk als laat-Karolingische graven, daarna als houders van het koninklijk ambt onder Konrad I. Het is zeer waarschijnlijk dat het dateert uit de 9e eeuw na Christus [5] Een tekstpaneel dat aan de woestijntuin is bevestigd, dateert daarentegen uit de ijzertijd en vermeldt dat het werd gebruikt als een versterkte plaats van verdediging en plaats van aanbidding.
Het ovaal meet 200 m × 140 m. De wal, die nog steeds bewaard is gebleven, is op sommige plaatsen tot 7 m breed. In 1963 werd het archeologisch onderzocht. Het bleek dat de stenen een extern en intern front vormen. Houten armaturen en bovenbouw konden niet worden gedetecteerd. Bewijs van een nederzetting van de plaats werd ook niet gevonden.
Een kwartsietblok met een halfronde inkeping tentoongesteld in het entreegebied van het Jesberg-stadhuis, dat werd gevonden op het topplateau, wordt in de volksmond geïnterpreteerd als een offerschaal en dus als bewijs van een Keltisch gebruik van de woestijntuin als plaats van aanbidding of opoffering. Er is echter geen bewijs van een niet-natuurlijke oorsprong van de schaal of het gebruik van de steen. Ook in Neder-Hessen ontbreken vondsten die wijzen op de aanwezigheid van een Keltische bevolking.
De woestijntuin werd voor het eerst genoemd in een document in 1475 als der wuste garten. In de 16e en 17e eeuw werden de wallen genaamd Heidelburg genoemd in geschriften en documenten met de namen Heulburgk, Hulnburgk, Hedelberg en Heidelburg.
Bron:
de.wikipedia.org/wiki/W%C3%BCstegarten

De ringmuur is zeer goed gedateerd
Kellerwaldtoren is te zien