Rocca di Borgonovo Valtidone

Fort van Borgonovo Valtidone
Het Borgonuovo oppidum werd in 1196 gesticht door de gemeente Piacenza om de westelijke grens van haar territoria te verdedigen, uitgerust met een fort, torens en stadsmuren met een helling en versterkte ingangen. In het huidige, geheel uit baksteen opgetrokken complex zijn duidelijk het fort en de recipiënt te onderscheiden.Deze gebouwen vormden samen met de kerk en het pelgrimshospitaal ooit het dorp Calendasco. Het lichaam van het fort bevat typische elementen van veertiende-eeuwse kastelen in de Povlakte, zoals het zaagtandmotief gecombineerd met de bekroning van kleine ramen met segmentbogen. De diepe gracht, de ingang, ooit voorzien van een ophaalbrug zoals te zien vanuit de uitsparingen van het ravelijn, en de pusterla, of kleine deur, met toegang tot de ophaalbrug zijn nog steeds zichtbaar. In het zuiden staat een halfronde toren die veel hoger is dan de rest van het gebouw; de noordoostvleugel, voorzien van een steile helling en met een rustieke uitstraling en gebrek aan homogeniteit, dateert uit een latere periode. De inkomhal, overdekt door een kruisgewelf versierd met fresco's uit de zestiende eeuw, leidt naar de binnenplaats waar een portiek met drie bogen zichtbaar is. De bak, een rustiek lichaam met kleine boogramen en een decoratief zaagtandmotief, bevindt zich buiten de gracht, vlakbij de brugklopper.

Het Borgonuovo oppidum werd in 1196 gesticht door de gemeente Piacenza om de westelijke grens van haar territoria te verdedigen, uitgerust met een fort, torens en stadsmuren met een helling en versterkte ingangen. In het huidige geheel uit baksteen opgetrokken complex zijn duidelijk het fort en de recipiënt te onderscheiden.Deze gebouwen vormden samen met de kerk en het pelgrimshospitaal ooit het dorp Calendasco. Het lichaam van het fort bevat typische elementen van veertiende-eeuwse kastelen in de Povlakte, zoals het zaagtandmotief gecombineerd met de bekroning van kleine ramen met segmentbogen. De diepe gracht, de ingang, ooit voorzien van een ophaalbrug zoals te zien vanuit de uitsparingen van het ravelijn, en de pusterla, of kleine deur, met toegang tot de ophaalbrug zijn nog steeds zichtbaar. In het zuiden staat een halfronde toren die veel hoger is dan de rest van het gebouw; de noordoostvleugel, voorzien van een steile helling en met een rustieke uitstraling en gebrek aan homogeniteit, dateert uit een latere periode. De inkomhal, overdekt door een kruisgewelf versierd met fresco's uit de zestiende eeuw, leidt naar de binnenplaats waar een portiek met drie bogen zichtbaar is. De bak, een rustiek lichaam met kleine boogramen en een decoratief zaagtandmotief, bevindt zich buiten de gracht, vlakbij de brugklopper.