Allée couverte de Saint Eugène

De Allée couverte van Saint-Eugène (ook wel de grote hunebed van Saint-Eugène of de Allée Couverte van Laure Minervois genoemd), opgegraven tussen 1920 en 1925, is het derde grootste megalithische complex in Zuid-Frankrijk. Het dateert uit de overgang van de Kopertijd naar de Bronstijd. Het is gelegen in een bos van Aleppo-pijnbomen (Pinus halepensis of zeeden) in de gemeente Laure-Minervois, niet ver van Carcassonne in het departement Aude in de Languedoc in Frankrijk. (Wikipedia)

De overdekte loopbrug is zuid-noord georiënteerd. Het meet 16 meter lang en maximaal 3 meter breed. Het bestaat uit drie delen (gang, voorkamer, slaapkamer), waarbij de voorkamer en de slaapkamer gescheiden zijn door een middelste patrijspoort2: het eerste deel is een lange gang van 4 m lang en 1,20 m breed, gemiddeld ongeveer 0,40 m hoger dan de voorkamer;
de voorkamer is gemiddeld 5,60 m lang en 2,50 m breed en wordt geleidelijk breder naar achteren;
de grafkamer is 5 m lang en 3,20 m breed.Het geheel wordt begrensd door een reeks orthostaten. In de noordoostelijke hoek werd de orthostaat verdubbeld door een steun die 0,25 m uit de grond stak. De dektafels die op deze steunen rustten zijn allemaal verdwenen.Volgens Jean Guilaine gaat het dus strikt genomen niet om een overdekte loopbrug, wat een in hoofdzaak constante breedte zou impliceren over de gehele lengte van het gebouw, maar om ‘een groot hunebed met een gang die geleidelijk smaller wordt naar de ingang toe’2.Het geheel is omsloten door een cirkelvormige heuvel met een diameter van 22 m3 die rond de omtrek is verstevigd door 20 verhoogde platen. (Wikipedia)