7e eeuwse Lombardische preekstoel

De romaanse architecten bleven niet ongevoelig voor een van de mooiste meubels van de Lombardische kerk, zozeer zelfs dat ze besloten het te behouden en in de nieuwe parochiekerk te plaatsen: het is de stenen preekstoel die tegen de balustrade werd geplaatst die de grenzen afbakende. de pastorie, aan de rechterkant genoemd in cornu epistulae van het hoofdschip; we kunnen zelfs zien dat het achterste deel nu rust op stenen blokken die gebruikt zijn als gerecycled materiaal, gebeeldhouwd in bas-reliëf met spiraalmotieven, rozetten en een sterk geërodeerde dierenfiguur en misschien deel uitmakend van de externe decoratie van de parochiekerk. Het pastoriegedeelte van de Lombardische kerk was gescheiden van dat van de gelovigen door drie treden, ook aanwezig in het rechterschip, en door een stenen balustrade waarschijnlijk met gladde panelen gescheiden door pilasters, zoals in andere Italiaanse voorbeelden: de preekstoel leunde tegen deze balustrade naar het achterste deel, terwijl de andere op de basis rustte die nog steeds bewaard is gebleven; de verschillende delen zullen dan worden gescheiden en opnieuw in elkaar worden gezet voor de Romaanse parochiekerk, het is niet zeker of dit in de oorspronkelijke opstelling van de spiegels is.
Stilistisch werd de preekstoel aanvankelijk geïnterpreteerd als het werk van een primitieve, ‘barbaarse’ romaanse schilder, totdat Mario Bucci in 1987 als eerste inzag dat het tot de Lombardische cultuur behoorde, terwijl hij zijn plek in de barbaarse omgeving niet volledig verliet: in werkelijkheid was de preekstoel zo De zogenaamde 'barbaarse' kunst, waartoe doorgaans ook die van de indringers die in Italië arriveerden, behoort, werd ooit beschouwd als een uiting van artistieke en culturele decadentie; Tegenwoordig wordt echter erkend dat de ‘barbaren’ verantwoordelijk waren voor de uitvinding van nieuwe esthetische technieken en canons, die opzettelijk afwijken van het klassieke schoonheidsideaal en de verhoudingen ervan, om zo een taal te ontwikkelen waarin het fantastische en het symbolische samenkomen in de verbeelding. en kleur een originele visie op de wereld in.