Landreitgraben

Over het ontstaan van de Land Ruitersloot lijken de meningen te verschillen. Sommigen zien het van Keltische oorsprong, maar het is waarschijnlijker dat het ravijn in de Middeleeuwen is ontstaan.

Land ruitersloot

De Landreitgraben, Landwehr en Landgraben zijn grensmarkerings- of grensbewakingswerken en omheiningen van woongebieden. Deze beschermingssystemen dateren meestal uit de hoge en late middeleeuwen en werden gebouwd om de bevolking of het gebied te beschermen tegen aanvallen van vijanden in vetes of oorlogen. In sommige gevallen waren de loopgraven wel 100 kilometer lang. Soortgelijke grondwerken werden al in de oudheid genoemd. De Limes of het Danewerk zijn vormen van een Landwehr. Er wordt een fundamenteel onderscheid gemaakt tussen droge en geïrrigeerde systemen. Ruiters konden door de droge loopgraven rijden. De geïrrigeerde loopgraven werden gevuld met water door een rivier af te tappen. In sommige regio's worden landstrijdkrachten (vooral in bosgebieden) nog steeds bewaard en beschermd als grondmonumenten. Bron: Tekstinformatiebord

Het ravijn is nog duidelijk zichtbaar